Το χωριό της Ορεινής Λάρνακας, την Ορά, θα την βρούμε λίγα χιλιόμετρα μετά την Λάγεια ή Λάγια. Όπως όλα τα χωριά των ορεινών περιοχών, έτσι και η Ορά «κτυπήθηκε» πολύ από την αστυφιλία.
Σήμερα είναι μια κοινότητα με 200 περίπου κατοίκους. Έχει δύο εκκλησίες. Η μεγάλη βρίσκεται στο κέντρο του χωριού και είναι αφιερωμένη στην Αγία Μαρίνα και αυτό γιατί τα πολύ παλιά χρόνια, στην περιοχή που βρίσκεται κτισμένο το χωριό, κατέφθασαν «κυνηγημένοι» από μια μολυσματική ασθένεια, κάτοικοι άλλου χωριού. Έκτισαν τα σπίτια τους και την εκκλησιά τους. Την αφιέρωσαν στην Αγία Μαρίνα που θεωρείται προστάτιδα από τις λοιμώδεις ασθένειες.
Η πιο μικρή, είναι αφιερωμένη στον Απόστολο Ανδρέα και βρίσκεται στην είσοδο του χωριού, μερικά μέτρα πριν το κοιμητήριο.
Σε μικρή απόσταση από την εκκλησία Αποστόλου Ανδρέα, βρίσκονται δύο ανδριάντες. Η πρώτη που θα συναντήσετε, εισερχόμενοι στην Ορά, είναι για κάποιο καταδρομέα που σκοτώθηκε υπερασπιζόμενος την Κύπρο το 1974. Δυστυχώς δεν βρήκαμε κανένα να μας πει περισσότερα αλλά ούτε και κάποια σχετική στήλη με κάποιες πληροφορίες για τον ήρωα.
Σε απόσταση πενήντα μέτρων, υπάρχει ο ανδριάντας του Ήρωα της ΕΟΚΑ, Πετράκη Κυπριανού. Του Ήρωα που καταγόταν από την Σωτήρα Αμμοχώστου. Ήταν 17 χρονών όταν τα Αγγλικά βόλια σκότωναν το σώμα του Πετράκη. Ερωτηματικά γεννιούνται για το γιατί, ένας αγωνιστής της ΕΟΚΑ, είχε σαν προσωπικό οπλισμό, ένα δίκαννο και 70 φυσίγγια.
Στην Ορά θα βρούμε και το Πολιτιστικό Κέντρο «Πετράκης».
Το χωριό είναι κτισμένο ανάμεσα σε δεκάδες πανύψηλες βουνοκορφές, με αποτέλεσμα από όπου και αν προσέρχεσαι σε αυτό, να έχεις την δυνατότητα να το βλέπεις πανοραμικά και να θαυμάζεις την ομορφιά του. Έτσι από το αρχαίο ρήμα «ορώ», το χωριό ονομάστηκε «Ορά».
Πραγματικά είναι ένα πολύ όμορφο χωριό, όπου όλα τα σπίτια είναι κτισμένα με βάση την ίδια αρχιτεκτονική. Ψηλά περιτοιχίσματα με εξώπορτα που καταλήγει σε εσωτερική αυλή. Τα σπίτια όλα με ανώγεια που έχουν πρόσβαση από εξωτερική σκάλα που καταλήγει σε μπαλκόνι.
