«Στο μέρος που ζω, έχω παρέα τα άγρια θηρία και άνθρωπο δεν είδα ποτέ εκτός από σένα που σε έστειλε ο Θεός για να ενταφιάσεις αύριο το σώμα μου»… με αυτά τα λόγια καλωσόρισε ο Άγιος Ονούφριος, τον Όσιο Πανφούτιο στο ασκητικό του κατάλυμα.
Ήταν γιος του Βασιλιά της Περσίας και γεννήθηκε από στείρα μητέρα. Αυτό έγινε κατορθωτό μέσα από πολύχρονες προσευχές και των δύο προς τον Θεό. Όταν γεννήθηκε, ο Βασιλιάς οραματίστηκε και τον ονόμασε Ονούφριο και στην συνέχεια τον μετέφερε σε μοναστήρι που βρισκόταν στην Θηβαΐδα της Αιγύπτου.
Μεγάλωσε θηλάζοντας από ελαφίνα η οποία τον ακολούθησε σε όλη τη διαδρομή από τη Περσία μέχρι το μοναστήρι. Όταν μεγάλωσε, Άγγελος Κυρίου τον οδήγησε βαθιά μέσα στην έρημο και εκεί έζησε την υπόλοιπη ζωή του, μέσα σε πλήρη Αγιότητα και προσευχή. Ο Άγιος κοιμήθηκε την 12 Ιουνίου, μια μέρα μετά τον ερχομού του Οσίου ο οποίος και ενταφίασε το σώμα του στην σκιά ενός τεράστιου φοίνικα.
Τον 20ον αιώνα, μέσα σε περιοχή του δάσους Αδελφοί και Μαχαιρά και η οποία αποτελεί μετόχι της Βασιλικής και Σταυροπηγιακής Μονής Παναγίας του Μαχαιρά, έκτισαν μικρό Ναό τον οποίο αφιέρωσαν στον Άγιο Ονούφριο.
Πρόκειται για Ναό που οικοδομήθηκε με πέτρα Τροόδους σε σχήμα Σταυρού που φέρει τρούλο. Τα άκρα του Σταυρού, ο τρούλος και το τεταρτημόριο του Ιερού καλύπτονται από κεραμίδια Βυζαντινού τύπου. Είναι πάντοτε ανοικτός και βρίσκεται 4200 μέτρα πριν το Μοναστήρι και στην δυτική όχθη του ποταμού που φέρει το όνομα του Αγίου και αποτελεί παραπόταμο του Πεδιαίου.
