Ο Ι.Ν. Αγίας Μαρίνας Πυργών, είναι κτίσμα του 12ου αιώνα. Είναι ένας πολύ ωραίος Ναός και φέρει τρούλο. Παρόλο που δέχθηκε Γοτθικές προσθήκες, δεν παύει από το να είναι ένας Βυζαντινός αρχιτεκτονικά Ναός.
Είναι κτισμένος στην όχθη ποταμού και μέσα σε μικρό ελαιώνα. Στην αυλή του, υπάρχει πηγάδι με πόσιμο νερό, από το οποίο τροφοδοτείται το χωριό.
Ο Τρούλος που φέρει, νομίζω δεν υπάρχει σε καμιά άλλη εκκλησία, αλλά και η πέτρα που είναι κτισμένος είναι μοναδική. Κάτι που του προσδίδει μεγάλο κύρος.
Η αδιαφορία των αρχών, συνεπικουρούμενη του χρόνου, βοήθησαν στο να καταστραφεί μέρος και σε κάποιες των περιπτώσεων εξολοκλήρου η τοιχογραφία του εσωτερικού του Ναού. Από αυτές που χάθηκαν είναι και η τεραστίων διαστάσεων τοιχογραφία του Αγίου Γεωργίου, που αποτελούσε μέρος των όσων διασώθηκαν και παρουσιάζουν τα πάθη του Αγίου.
Όσες έχουν διασωθεί, αποτελούν ζωγραφικά θαύματα που ο κάθε ένας πρέπει να δει και να μελετήσει.
Σε τίποτα δεν συγκρίνεται με τον Βασιλικό Ναό Της Αγίας Αικατερίνης, που απέχει από εκεί μόνο μερικές δεκάδες μέτρα. Υπερτερεί σε όλα. Είναι και αρχαιότερος κατά 2 αιώνες.
Παρόλα αυτά, το τμήμα αρχαιοτήτων προβάλλει και διαφημίζει μόνο τον Ναό Της Αγίας Αικατερίνης, με αποτέλεσμα οι επισκέπτες να «οδηγούνται» μόνο σε αυτόν, αγνοώντας προφανώς ότι σε απόσταση μερικών μέτρων, υπάρχει ακόμα ένας θαυμαστός Ναός.
