Στον παλαιό οικισμό του χωριού Καμπιά, υπάρχει εκκλησία αφιερωμένη στον Άγιο Γεώργιο. Βρίσκεται κτισμένη στο κέντρο του οικισμού και στην ανατολική όχθη του ποταμού Άγιος Ονούφριος, ο οποίος αποτελεί το ένα από τα τρία βασικά «σκέλη» του ποταμού Πεδιαίου.
Πρόκειται για Ναό ο οποίος οικοδομήθηκε με κροκάλες του ποταμού σε σχήμα βασιλικής, η οποία φέρει δίρριχτη, οξυκόρυφη, ξύλινη και κεραμοσκεπή στέγη. Τα κεραμίδια είναι Βυζαντινού τύπου. Το καμπαναριό οικοδομήθηκε πριν λίγους μήνες σε κάποια απόσταση από τον Ναό και βορειοδυτικά. Φέρει δε μία χειροκίνητη καμπάνα.
Αν επισκεφτείτε τον ναό, θα προσέξετε πολλές οικοδομικές ανομοιομορφίες. Αυτό οφείλεται στις καταστροφές και στις ανακατασκευές που δέχθηκε στο πέρασμα των αιώνων.
Ο αρχικός Ναός κτίστηκε στα πρώτα χρόνια της Φραγκοκρατίας, όταν η περιοχή του οικισμού μετατράπηκε σε φέουδο με κύρια ασχολία την παραγωγή του πιο γλυκόπιοτου κρασιού όπως είναι η Κουμανταρία.
Ο κατάλληλος προσανατολισμός των μικρών κάμπων που αποτελούσαν το έδαφος της περιοχής, η ύπαρξη της συμβολής δύο μεγάλων παραποτάμων του Πεδιαίου, οι οποίοι εξασφάλιζαν συνεχή παροχή νερού στους αμπελώνες και η γονιμότητα του εδάφους, βοηθούσαν έτσι ώστε να παράγεται ένα από τα πιο καλά κρασιά του νησιού.
Δεν είναι γνωστό και δεν υπάρχουν σαφής αναφορές σε ποιον Άγιο ήταν αφιερωμένος ο Ναός που ο φεουδάρχης έκτισε. Υπάρχουν όμως ενδείξεις για το σχήμα του. Φαίνεται να ήταν καμαροσκέπαστη Βασιλική η οποία ήταν κτισμένη εξολοκλήρου με κροκάλες του ποταμού και εσωτερικά ήταν εικονογραφημένη.
Η εξωτερική τοιχοποιία ξεπερνούσε το 1 μέτρο και είκοσι εκατοστά σε πλάτος και έφερε 5 ζεύγη τεράστιων εξωτερικών αντηρίδων οι οποίες προεκτείνονταν μέχρι το γείσο της οροφής. Πάνω σε αυτές σχηματίζονταν 5 εσωτερικά καμαρωτά τόξα, τα οποία στήριζαν την καμάρα της οροφής. Η Αψίδα του Ιερού σχηματιζόταν από πεντάπλευρο ημικυκλικό τοίχο.
Το πανέμορφο αυτό οικοδόμημα, καταστρέφεται από την μανία των Οθωμανών Τούρκων, στα πρώτα χρόνια της Τουρκοκρατίας στο νησί. Οι κάτοικοι του οικισμού τον ξανακτίζουν πάνω στα ερείπια του παλιού αλλά σε πιο μικρό μέγεθος.
Τον κτίζουν σε σχήμα Βασιλικής με πέτρες του ποταμού και γεμίζουν τους αρμούς με ασβεστολιθικές πλάκες, χρησιμοποιώντας για δομικό υλικό, ασβεστοκονίαμα. Τον αφιερώνουν δε στον Άγιο Γεώργιο. Κακοί τεχνικοί και αρχιτεκτονικοί υπολογισμοί συνέτειναν έτσι ώστε η εξωτερική τοιχοποιία να μην μπορέσει να στηρίξει το βάρος της οροφής με αποτέλεσμα αυτή να καταρρεύσει και να παρασύρει μαζί της και μεγάλο μέρος της τοιχοποιίας.
Οι κάτοικοι, ξανακτίζουν τα μέρη του Ναού που κατέρρευσαν αυτή τη φορά με το πιο σίγουρο δομικό υλικό, όπως είναι οι πλίνθοι ή προτιμάτε, το πλιθάρι. Τον στεγάζουν με ξύλινη, δίρριχτη και κεραμοσκεπή στέγη. Έτσι βλέπουμε σήμερα, ένα Ναό ο οποίος μπορεί να μας προσφέρει την ευκαιρία να μελετήσουμε την ιστορία τόσο του ιδίου όσο και της περιοχής του παλαιού οικισμού των Καμπιών Λευκωσίας.
