Στο κέντρο του πιο κοσμοπολίτικου τουριστικού προορισμού του νησιού της Κύπρου υπάρχει εγκαταλελειμμένη Ιερά Μονή. Πρόκειται για την Ιερά Μονή Παναγία Αγίας Νάπας. Ο χώρος που βρίσκεται κτισμένο το Μοναστήρι, συνδέεται με πολλά ιστορικά γεγονότα, τα οποία έχουν την αφετηρία τους πολύ πίσω στο παρελθόν.
Η Λαϊκή παράδοση της περιοχής «μιλά» για μία Ενετή αρχοντοπούλα η οποία ακολούθησε την μοίρα της αρχοντοπούλας που προς τιμήν της υπάρχει εκκλησία με το όνομα «Παναγία η Κυρά» στο χωριό Λουβαράς.
Αγάπησε και αυτή κάποιο λαϊκό και ο πατέρας της την εξόρισε στο Άγιο Δάσος. Εκεί, μαζί με τους υπηρέτες της έκτισαν το ανάκτορο της. Με τον θάνατο της το ανάκτορο πέρασε στην δικαιοδοσία των Ενετών κατακτητών οι οποίοι το μετέτρεψαν σε Μονή και στην συνέχεια όταν οι Τούρκοι Οθωμανοί κατάκτησαν το νησί, το δώρισαν στην Εκκλησία της Κύπρου η οποία το μετέτρεψε σε Ορθόδοξη γυναικεία Μονή.
Γύρω από το Ορθόδοξο μοναστήρι, κατέφθασαν από διάφορα μέρη του Ελληνισμού αποικιστές οι οποίοι ίδρυσαν το σημερινό χωριό Αγία Νάπα.
Στον χώρο του Μοναστηριού υπάρχουν στοιχεία που μας παραπέμπουν στα Ελληνιστικά χρόνια του νησιού η και πολύ πιο πριν. Τόσο η ονομασία της περιοχής «Άγιο ή Ιερό Δάσος» όσο και η ονομασία της «εικόνας της Αγίας του Δάσους», που φημολογείται ότι βρέθηκε σε σπήλαιο αλλά και κομμάτια από μαρμάρινους κίονες προδιαγράφουν ότι στην περιοχή υπήρχε αρχαιοελληνικός Ναός.
Η Μονή εγκαταλείφθηκε λίγες δεκάδες χρόνια μετά που σε αυτήν εγκαταστάθηκε ανδρική αδελφότητα και αυτό έχει άμεση σχέση με την γειτνίαση του με την κοινότητα της Αγίας Νάπας.
Σήμερα το οικοδόμημα αποτελεί μια πραγματική όαση πνευματικής ανάτασης παρόλο που βρίσκεται στο πιο πολυσύχναστο και πολύβουο κέντρο της τουριστικής ανάπτυξης της Αγίας Νάπας.
Ο Ναός που είναι αφιερωμένος στην Παναγία, ουσιαστικά αποτελεί το σπήλαιο μέσα στο οποίο βρέθηκε η Εικόνα της Παναγίας με μικρή επέκταση προς τα ανατολικά. Πρόκειται για δίκλιτη καμαροσκέπαστη Βασιλική.
Τα μοναστηριακά κελιά αποτελούν καταπληκτικό δείγμα Γοτθικής αρχιτεκτονικής όπου η οροφή καλύπτεται από τέσσερα οξυκόρυφα τόξα τα οποία ενώνονται στο κέντρο δημιουργώντας Σταυρό.
Στο κέντρο της εσωτερικής αυλής, υπάρχει καταπληκτικό αρχιτεκτονικά ταφικό μνημείο μέσα στο οποίο είχε ταφεί η αρχοντοπούλα. Κοντά στην βόρεια είσοδο υπάρχει βρύση με την μορφή γουρουνιού η οποία συνδεόταν μέσω καναλιού με βρύση που βρισκόταν έξω από το ανάκτορο. Το όλο σύστημα μεταφοράς του νερού βρίσκεται σε πολύ καλή κατάσταση.
Στην νότια είσοδο υπάρχει παμπάλαια συκομωρέα και φημολογείται ότι φυτεύτηκε από την αρχοντοπούλα. Το δέντρο άντεξε τόσα πολλά χρόνια ίσως γιατί δυτικά του υπάρχει μεγάλη δεξαμενή νερού από την οποία αντλεί νερό για τις ανάγκες του.
Η Μονή δέχεται εκατοντάδες πιστούς κάθε μέρα και οι πύλες της είναι πάντοτε ανοικτές.
