Νότια από το χωριό Καντού που βρίσκεται δυτικά της πόλης της Λεμεσού και στην σκιά της τεράστιας γέφυρας που βρίσκεται στον αυτοκινητόδρομο Λεμεσού – Πάφου και γεφυρώνει τον ποταμό Κούρη, υπάρχει μικρός πετρόκτιστος Ναός που είναι αφιερωμένος στην Αγία Μαρίνα. Την Αγία που προστατεύει τα παιδιά και γι αυτό οι Κύπριοι εκδηλώνουν μεγάλη αγάπη προς Αυτήν.
Πρόκειται για Ναό που οικοδομήθηκε στις αρχές της Μεσοβυζαντινής περιόδου του νησιού και ο οποίος στο πέρασμα των αιώνων πέρασε από πολλές μετατροπές και επεκτάσεις μέχρι που καταστράφηκε εξολοκλήρου στις αρχές του 20ου αιώνα από τους κατοίκους του χωριού Καντού που εν τω μεταξύ είχε εποικιστεί από Οθωμανούς Τούρκους.
Από τα πρώτα χρόνια της Φραγκοκρατίας, η περιοχή του χωριού μοιράζεται σε φέουδα και παραχωρείται σε Φράγκους ευγενείς που μεταφέρθηκαν σε μεγάλους αριθμούς από την περιοχή της σημερινής Συρίας. Ο Ναός της Αγίας Μαρίνας μετατρέπεται σε μοναστήρι και δέχεται την πρώτη μεγάλη επέκταση. Εσωτερικά ολόκληρη η τοιχοποιία εικονογραφείται. Πολύ αργότερα και με την ίδρυση του μεγάλου μοναστηριού της Παναγίας Αμασγούς, η περιοχή που βρίσκεται ο Ναός περνά στην ιδιοκτησία του και μετατρέπεται σε μετόχι.
Με αυτή την ιδιότητα το βρίσκει η Τουρκοκρατία, όπου και σε εκείνη την περίοδο διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην προστασία του ντόπιου πληθυσμού από την πείνα, προσφέροντας τις γεωργικές εκτάσεις που είχε στην δικαιοδοσία του στους κατοίκους, έναντι μηδαμινού ενοικίου. Μέρος της περιβόλου μετατρέπεται σε χειροκίνητο ελιόμυλο, όπου εκεί συρρέουν οι κάτοικοι για την πολτοποίηση του ελαιοκάρπου και την εξαγωγή του ελαιόλαδου, ενώ ένα άλλο μέρος της σε κοιμητήριο νηπίων και βρεφών.
Κατά την ίδια περίοδο οι Χριστιανοί κάτοικοι του χωριού εκδιώκονται και μεταφέρονται σε αυτό έποικοι από τις ανατολικές περιοχές της Τουρκίας. Μια σειρά από εξωκλήσια και εκκλησίες ερειπώνονται. Ο Ναός της Αγίας Μαρίνας εξακολουθεί να υφίσταται μέχρι τις αρχές του 20ου αιώνα όταν οι Τούρκοι κάτοικοι της Καντού, τον ξήλωσαν και χρησιμοποίησαν τις πέτρες για να οικοδομήσουν σπίτια.
Πρόσφατα το τμήμα αρχαιοτήτων του νησιού, αναστήλωσε τον Ναό, πάνω στα θεμέλια του παλαιού. Έχει σχήμα εγγεγραμμένου Σταυρού ο οποίος φέρει θόλο. Παρόλο που η αναστήλωση έγινε με μεγάλη μαστοριά, φαίνεται ξεκάθαρα ότι από τον παλαιό ναό είχε μείνει όρθιο μέρος του βόρειου τοίχους και πολύ μικρό μέρος του ημικυκλικού τοίχους που εσωτερικά σχηματίζει την αψίδα του Ιερού.
