Στο κέντρο του παλαιού πυρήνα του χωριού Άγιος Γεώργιος Συλίκου και ανάμεσα σε στενά και γραφικά πλακόστρωτα δρομάκια, που περιβάλλονται από πετρόκτιστα και με παραδοσιακή αρχιτεκτονική διώροφα σπίτια, βρίσκεται η παλαιά εκκλησία που είναι αφιερωμένη στον Άγιο Γεώργιο τον Αγκαθιώτη.
Πρόκειται για μικρή βασιλική που φέρει δίρριχτη, οξυκόρυφη και κεραμοσκεπή στέγη. Τα κεραμίδια είναι Βυζαντινού τύπου. Διαθέτει τρεις εισόδους, μία στο νότιο τοίχο και μία στον δυτικό οι οποίες σχηματίζονται από οξυκόρυφα τόξα και μία στον βόρειο τοίχο η οποία καλύπτεται από ξύλινη και ευθυτενή πόρτα.
Το καμπαναριό βρίσκεται στην γωνία που σχηματίζουν ο ανατολικός με τον νότιο τοίχο και αποτελεί προέκταση της οροφής. Φέρει μόνο μία καμπάνα. Παρόλο που είναι κτισμένο με την ίδια πέτρα όπως και ο υπόλοιπος Ναός, είναι εμφανές ότι προστέθηκε πολύ μετά που οικοδομήθηκε το κυρίως σώμα του Ναού.
Στο νότιο τοίχο και στην γωνία όπου βρίσκεται το καμπαναριό και σε μικρή απόσταση από τον Ναό, υπάρχει αντηρίδα η οποία σχηματίζει αψίδα με το σώμα του Ναού, προσδίδοντας σε αυτό πολύ όμορφη αρχιτεκτονική και αισθητική εικόνα.
Η αψίδα του Ιερού σχηματίζεται από εξωτερικό ημικυκλικό πέτρινο τοίχο, πάνω στον οποίο στηρίζεται και το τεταρτημόριο που καλύπτει το Ιερό.
Το προαύλιο είναι πλακόστρωτο και καλύπτεται από μεγάλες πέτρινες πλάκες του ιδίου χρώματος όπως και ο Ναός.
Εσωτερικά οι τοίχοι είναι ασπρισμένοι και το δάπεδο καλύπτεται από μεγάλες πέτρινες πλάκες.
Οι κάτοικοι του χωριού, έδωσαν στον Άγιο Γεώργιο την προσωνυμία «Αγκαθιώτης» αφού τους είχε προστατέψει από τις αλλεπάλληλες επιδρομές των Οθωμανών Τούρκων , κάνοντας να φυτρώσουν γύρω από το χωριό πυκνοί και με μεγάλα αγκάθια θάμνοι, μη επιτρέποντας έτσι στους επιδρομείς από το να προχωρήσουν προς αυτό και να το λεηλατήσουν.
