Η ανάγκη του ανθρώπου να έρχεται σε επαφή με το στοιχείο μέσα στο οποίο δημιουργήθηκε και το οποίο είναι το νερό, οδηγεί μεγάλους αριθμούς, στις παραλίες. Στο μικρό νησί της Κύπρου, υπάρχουν εκατοντάδες παραλίες, οργανωμένες και μη, οι οποίες μπορούν να φιλοξενήσουν τόσο τον ντόπιο πληθυσμό όσο και τα εκατομμύρια επισκεπτών που επιλέγουν το νησί για περάσουν όμορφα τις διακοπές τους.
Στις ελεύθερες από την Τουρκική κατοχή ακτές του νησιού, θα βρείτε μοναδικής ομορφιάς παραλίες, που η «μεγάλη» απόσταση από πυκνοκατοικημένες περιοχές τις άφησε μακριά από οποιανδήποτε ανάπτυξη με αποτέλεσμα να παραμείνουν ανόθευτες, απείραχτες και παρθένες. Είναι παραλίες που πολύ εύκολα μπορείς να χαρακτηρίσεις σαν μικρούς «παραδείσους».
Στο άλλοτε Τουρκοκυπριακό χωριό Παραμάλι που βρίσκεται δυτικά της πόλης της Λεμεσού και στις εκβολές του ομώνυμου ποταμού, ο οποίος δημιούργησε ένα τεράστιο δέλτα 1150 μέτρων, υπάρχει ένας τέτοιος μικρός θαλάσσιος παράδεισος.
Πρόκειται για την παραλία Παραμάλι την οποία εκτός από τους πολύ λίγους ανθρώπους που την ξέρουν και την χαίρονται τόσο το καλοκαίρι όσο και τον χειμώνα, την επισκέπτονται οι χελώνες με σκοπό να γεννήσουν στην λεπτόκοκκη και χρυσή άμμο, τα αυγά τους.
Δύο πανύψηλοι λόφοι, αποτελούμενοι από συμπαγείς κρητίδες «εισβάλλουν» στην θάλασσα καθρεφτίζοντας στα Τιρκουάζ νερά, το ανάστημα τους και ταυτόχρονα μετατρέπονται σε «κάστρα» και «σύνορα» περικλείοντας την παραλία στην «αγκαλιά» τους. Οι κορυφές τους κατοικούνται από κοράκια, περιστέρια και γλάρους που δημιουργούν με τα πετάγματα τους όμορφες εικόνες.
Η πορεία προς την παραλία γίνεται μέσα από την επίπεδη και πολύ γόνιμη γη που δημιούργησε ο ποταμός, την οποία ο άνθρωπος φύτεψε με εσπεριδοειδή και αμπέλια. Στην διαδρομή μέσα από την πεδιάδα θα μπορέσετε να δείτε πόσο όμορφα σμίγει το βαθυπράσινο χρώμα της πορτοκαλιάς με το χρυσοπράσινο χρώμα του αμπελιού. Το σχεδόν μαύρο χρώμα του κυπαρισσιού με το γαλανόλευκο της θάλασσας. Θα δείτε πόσο όμορφα ταιριάζει το γαλάζιο του ουρανού με το κιτρινοχρυσοπράσινο χρώμα της Γης που «ρούφηξε» τα δάκρυα που της έδωσε η Θεά της Ομορφιάς, όταν αυτή αντίκρισε νεκρό τον εραστή της.
Η Παραλία Παραμάλι έχει μήκος 1150 μέτρα και μέγιστο πλάτος 65. Σχεδόν σε όλο το μήκος καλύπτεται από λεπτόκοκκη άμμο και σε κάποια σημεία από χοντρά και ψιλά βότσαλα. Το βόρειο άκρο καλύπτεται από πυκνούς θάμνους με αποτέλεσμα να προστατεύεται από ανέμους. Δεν είναι οργανωμένη παραλία και δεν στελεχώνεται από ναυαγοσώστη.
Κατά την διάρκεια του καλοκαιριού και λόγω του ότι παραμένει ερημική, χρησιμοποιείται σε μεγάλη κλίμακα από τους λάτρεις του kitesurfing οι οποίοι φροντίζουν και για την καθαριότητα του χώρου.
Δεν παρέχεται καμιά υπηρεσία και αυτό αποτελεί μέρος της παράξενης ομορφιάς της. Όταν την επισκεφτείτε θα διαπιστώσετε ότι είστε εσείς, η χρυσή άμμος, τα πουλιά και τα Τιρκουάζ νερά που αφρίζοντας θα σας προκαλούν να τα δαμάσετε.
Η «είσοδος» του ανατολικού λόφου στη θάλασσα αποκόπτει ένα μικρό μέρος της παραλίας στο οποίο ενίοτε μπορεί να χρησιμοποιείται και από γυμνιστές.
