Η οικοδόμηση ενός Ναού «απαιτεί» και τον ανάλογο χώρο. Αυτό είναι εύκολο όταν γίνεται σε κάποια πεδινή περιοχή. Όταν όμως θέλεις να κτίσεις ένα Ναό, στο μέγεθος του Αγίου Λουκά που υπάρχει στο ορεινό χωριό Παλαιχώρι Μόρφου, τότε είσαι υποχρεωμένος να «δημιουργήσεις» και τον ανάλογο χώρο.
Στην βόρεια επικλινή πλαγιά μικρού ρυακιού που μοιράζει στη μέση έναν από τους πολλούς παραδοσιακούς πυρήνες του χωριού, υπήρχε Ναός που υπολογίζεται ότι οικοδομήθηκε πολύ πριν τον 12ον αιώνα, αλλά το μέγεθος του δεν αρκούσε για τις σημερινές και όλο αυξανόμενες ανάγκες του πληθυσμού για εκκλησιασμό.
Τον ξήλωσαν και στην θέση του έκτισαν αυτόν που υπάρχει σήμερα. Για να τον κτίσουν όμως ισοπέδωσαν μέρος της πλαγιάς κόβοντας την στα δυτικά κάθετα και νότια έκτισαν τοίχο που τον στηρίζουν τεράστιες αντηρίδες, δημιουργώντας έτσι τον χώρο.
Πρόκειται για τρίκλιτη βασιλική που φέρει τρούλο. Καλύπτεται από δίρριχτη κεραμοσκεπή στέγη. Τα κεραμίδια είναι εργοστασιακά, επίπεδα και "γαλλικού" τύπου. Ο δυτικός τοίχος είναι ενσωματωμένος στην κάθετη πλαγιά μέχρι το σημείο που βρίσκεται είσοδος που προσφέρει πρόσβαση προς τον γυναικωνίτη. Το καμπαναριό βρίσκεται στην συμβολή του δυτικού τοίχου με τον νότιο και το κάτω μέρος του αποτελούσε το καμπαναριό του παλιού Ναού.
Στο νότιο όσο και στο βόρειο τοίχο υπάρχουν έξι ζεύγη αντηρίδων που σχηματίζουν εξωτερικά 5 τυφλά και οξυκόρυφα τόξα σε κάθε τοίχο. Υπάρχουν συνολικά οκτώ είσοδοι, μία στον δυτικό τοίχο, 4 στο νότιο και 3 στον βόρειο. Το τεταρτημόριο του Ιερού στηρίζεται από τρίπλευρο εξωτερικό τοίχο ο οποίος σχηματίζει δίκοχο ημικύκλιο.
Στον δυτικό τοίχο και στο εξωτερικό μέρος του Ιερού υπάρχουν στενές αντηρίδες που σχηματίζουν επίσης οξυκόρυφα τυφλά τόξα.
Το έτος κτίσεως του αναγράφεται πάνω από την νότια είσοδο και αναφέρεται το 1925.
