Σε ένα από τα πιο γραφικά και πανέμορφα ορεινά χωριά της Κύπρου, όπως είναι το Γούρρι, από μέρες τώρα μας έλεγαν ότι υπάρχει ένα μικρό αλλά πανέμορφο μονοπάτι της φύσης, το οποίο σε όλη την διαδρομή του ακολουθεί ανάντη έναν μικρό ποταμό και στο τέρμα του υπάρχει ένας καταρράκτης. Ήξεραν την "Αχίλλειο πτέρνα" μας και κτύπησαν κέντρο, έτσι χωρίς πολλή σκέψη βρεθήκαμε για άλλη μια φορά στο χωριό.
Ο εντοπισμός της αφετηρία του μονοπατιού ήταν κάτι περισσότερο από εύκολος αφού υπάρχουν οι κατάλληλες κατευθυντήριες πινακίδες και σε οδηγούν σε μικρή πλακόστρωτη πλατεία, όπου στην σκιά δύο τεράστιων πλάτανων υπάρχει η «Παλιόβρυση» από την οποία τα παλιά χρόνια οι κάτοικοι προμηθεύονταν το απαραίτητο νερό για τα σπίτια τους. Το νερό αυτής της βρύσης ήταν και ο βασικός λόγος που έκανε τους ανθρώπους να κτίσουν το χωριό τους εκεί, αιώνες πριν από το σήμερα.
Το τοπίο είναι πολύ όμορφο και σε «σκλαβώνει» από την πρώτη στιγμή που θα βρεθείς εκεί. Πρόκειται για ρεματιά όπου στην βόρεια όχθη υπάρχει η βρύση και στην νότια τα πρώτα σκαλοπάτια που σε ανεβάζουν στην αφετηρία του μονοπατιού, την ίδια ώρα που στην κοίτη του μικρού ποταμού, ο οποίος αποτελεί παραπόταμο του Φαρμακά, το νερό κυλά γρήγορα κάνοντας δυνατό θόρυβο, κτυπώντας με δύναμη πάνω στα ηφαιστειακά πετρώματα.
Η διαδρομή στο μονοπάτι είναι πολύ εύκολη. Δεν υπάρχουν μεγάλες υψομετρικές διαφορές και η απόσταση από την αφετηρία μέχρι και το τέρμα είναι μόνο 750 μέτρα, φυσικά ο περιπατητής θα καλύψει άλλα τόσα για την επιστροφή.
Καθ’ όλη την διαδρομή, το μονοπάτι που στην καλύτερη των περιπτώσεων έχει πλάτος 60 εκατοστά και στην χειρότερη αποτελεί την κοίτη του ποταμού, θα σας περάσει πολλές φορές πάνω από τον ποταμό, με την βοήθεια πολλών ξύλινων γεφυριών αλλά και θα σας κατεβάσει μέσα στην κοίτη για να συναντήσετε σε μικρή απόσταση την συνέχεια του.
Πέραν από τις αδιαμφισβήτητα όμορφες εικόνες που θα σας παρουσιάζονται σε κάθε στροφή του μονοπατιού, θα μπορέσετε να δείτε μια πολύ πλούσια χλωρίδα, πχ το Κυπριακό Κυκλάμινο και αν είστε τυχεροί να συναντήσετε κάποια «μέλη» της πανίδας της περιοχής, όπως είναι η οχιά ή το μαύρο φίδι.
Αυτός είναι και ο μόνος λόγος που θα πρέπει να είστε πολύ προσεκτικοί όταν θα περπατήσετε το μονοπάτι, γιατί η πολύ πυκνή βλάστηση, τόσο η χαμηλή όσο και η ψηλή, η συνεχής παρουσία νερού στην κοίτη αλλά και πολλών ξερολιθιών στις σχεδόν κατακόρυφες πλαγιές της ρεματιάς, την έχουν καταστήσει ιδανικό βιότοπο για αυτά τα είδη. Προσοχή λοιπόν και κατάλληλες εξαρτήσεις.
Το μεγάλο έπαθλο για τον περιπατητή βρίσκεται ακριβώς στο τέρμα του μονοπατιού. Εκεί όπου ο ποταμός μετατρέπεται σε καταρράκτη, χαρίζοντας στον επισκέπτη του μοναδικές, πραγματικά μοναδικές εικόνες.
Ο Χρόνος που θα χρειαστείτε για να ολοκληρώσετε την διαδρομή από και προς την αφετηρία, αν ο σκοπός είναι μόνο το περπάτημα, δεν μπορεί να ξεπεράσει τα 50 λεπτά. Αν όμως θα θέλετε να μελετήσετε το τοπίο, να πάρετε φωτογραφίες, να σταματήσετε και να ακούσετε τα ατελείωτα τραγούδια των φτερωτών κατοίκων της ρεματιάς τότε ο χρόνος αυξάνεται κατακόρυφα.
Ιδιαίτερες δυσκολίες δεν θα συναντήσετε και είμαστε σίγουροι ότι, εκτός των άλλων, θα σας εντυπωσιάσει ο τρόπος και ο κόπος που χρειάστηκε ο άνθρωπος για να φτιάξει το μονοπάτι σκάβοντας τον σκληρό Βασαλτικό βράχο του Τροόδους.
