Στο χωριό Μαλούντα και στην ανατολική όχθη του ποταμού Ακακίου, υπάρχει Ναός ο οποίος είναι αφιερωμένους στην Παναγία Χρυσοπαντάνασσα. Πρόκειται για Ναό ο οποίος οικοδομήθηκε το 1763, σύμφωνα με ενσωματωμένη πέτρινη πλάκα η οποία βρίσκεται πάνω από την νότια είσοδο.
Έχει σχήμα μονόκλιτης και καμαροσκέπαστης βασιλικής που στην αρχική της μορφή η καμάρα της οροφής και το τεταρτοσφαίριο της Αψίδας του Ιερού, σκεπάζονταν από ασβεστοκονίαμα. Πολύ αργότερα η καμάρα της οροφής σκεπάστηκε από δίρριχτη και οξυκόρυφη κεραμοσκεπή στέγη καθώς επίσης και το τεταρτοσφαίριο του Ιερού καλύφθηκε με κεραμίδια επίπεδα αγκιστρωτά. Οι προσθήκες αυτές είχαν σαν αποτέλεσμα να περάσουν σε αχρησία οι υδρορροές και ο Ναός να «υποφέρει» από την υγρασία.
Πολύ αργότερα από το έτος οικοδόμησης του Ναού έχει προστεθεί και το καμπαναριό, το οποίο οικοδομήθηκε σε ένα επίπεδα πάνω από το γείσο της οροφής και ορθώνεται στην γωνία που σχηματίζουν στο σημείο ένωσης τους ο ανατολικός με τον νότιο τοίχο. Για να αποφευχθεί η κατάρρευση του Ναού από το επιπρόσθετο βάρος του πέτρινου καμπαναριού, δημιούργησαν τυφλό τόξο, ενώνοντας τις δύο ανατολικές αντηρίδες.
Παρ’ όλες τις μετατροπές και επεμβάσεις που έχουν γίνει στο Ναό, αυτός αποτελεί ένα πανέμορφο μνημείο, του οποίου η τοιχοποιία οικοδομήθηκε με πέτρες του ποταμού, όπου ανάμεσα τους υπήρχε μεγάλος αρμός. Ο αρμός γέμισε με μικρότερες πέτρες ή και σχιστόλιθους και είχε επικαλυφθεί με ασβεστοκονίαμα.
Τα 4 ζεύγη αντηρίδων, οι είσοδοι, τα παράθυρα, το καμπαναριό και η είσοδος του γυναικωνίτη σχηματίζονται από πελεκημένους ασβεστόλιθους. Οι είσοδοι, οι οποίες φέρουν έντονα σημάδια Γοτθικής αρχιτεκτονικής, κλείνουν με δίφυλλες και ξύλινες πόρτες.
Εσωτερικά η τοιχοποιία έχει καλυφθεί με ασβεστοκονίαμα και είναι ασπρισμένη. Το Ιερό χωρίζεται από ξυλόγλυπτο τέμπλο το οποίο φέρει 3 σειρές εικονισμάτων. Η ύπαρξη του ξύλινου γυναικωνίτη η είσοδος στον οποίο πετυχαίνεται από ξεχωριστή εξωτερική είσοδος, φανερώνει ότι ο ναός υπήρχε κατά τα χρόνια της Τουρκοκρατίας.
Ο Ναός δέχεται μεγάλες πιέσεις από τις καιρικές συνθήκες, λόγω ακριβώς των λανθασμένων προσθηκών και επεμβάσεων και αυτό είναι περισσότερο από εμφανές τόσο στην εξωτερική τοιχοποιία όσο και στην εσωτερική. Ο λανθασμένος τρόπος που στέγασαν τον Ναό είναι η βασική αιτία για τις καταστροφές που έχει υποστεί και θα υποστεί στο μέλλον.
