Στο χωριό Πέρα Πεδί, το οποίο ανήκει στην επαρχία Λεμεσού, η μία από τις 4 εκκλησίες που υπάρχουν είναι αφιερωμένη στον Άγιο Ιωάννη τον Θεολόγο. Η εκκλησία, όταν το 1920 είχε αποφασιστεί από τους κατοίκους να την οικοδομήσουν, (αφού η πιο παλιά, που είναι αφιερωμένη στον Άγιο Νικόλαο και είχε οικοδομηθεί τον 17ον αιώνα,δεν μπορούσε να εξυπηρετεί τον όλο και αυξανόμενο αριθμό τους) είχε κτιστεί βόρεια από τον παλαιό πυρήνα του χωριού και στην κορυφή μικρού υψώματος που δέσποζε τόσο της κοινότητας όσο και μεγάλου μέρους της κοιλάδας του ποταμού Κρυού.
Όλοι οι κάτοικοι του χωριού, που ήταν περίπου 375, ανάμεσα τους και ένας Οθωμανός, είχαν συνεισφέρει χρηματικά για να ξεκινήσει η οικοδόμηση του Ναού, αρχές του 1920. Τα λιγοστά έσοδα των κατοίκων ήταν και ο μόνος λόγος που η οικοδόμηση κράτησε 26 ολόκληρα χρόνια.
Την έκτισαν με μπετόν και εσωτερικά της έδωσαν σχήμα τρίκλιτης Βασιλικής της οποίας το Ιερό καταλήγει να είναι τρίκοχο και εξωτερικά έδωσαν σχήμα εγγεγραμμένου Σταυρού ο οποίος φέρει τρούλο. Οι τρεις δυτικοί είσοδοι, πλαισιώνονται από 2 πανύψηλα καμπαναριά, τα οποία ορθώνονται στις γωνίες που σχηματίζει ο δυτικός τοίχος με τον βόρειο και τον νότιο. Ακόμη 2 είσοδοι υπάρχουν από μία στο νότιο και στο βόρειο άκρο του Σταυρού.
Ο τρούλος, οι οξυκόρυφες κεραίες του Σταυρού και το τρίκοχο του Ιερού καλύπτονται από κεραμίδια Βυζαντινού τύπου. Ολόκληρη η εξωτερική τοιχοποιία τόσο του Ναού όσο και των 2 καμπαναριών είναι καλυμμένη με ακανόνιστη ασβεστολιθική πέτρα, η οποία πήραν από την περιοχή του χωριού.
Οι τεράστιοι πεσσοί, οι οποίοι επεκτείνονται μέχρι και την οροφή, όλες οι είσοδοι αλλά και όλα τα παράθυρα σχηματίζονται από πελεκημένη ασβεστολιθική πέτρα, την οποίαν έφεραν από περιοχή του χωριού Πάχνα. Μεγάλο μέρος από τον προαύλιο χώρο είναι καλυμμένο με τεμάχια Κυπριακού Μάρμαρου.
Εσωτερικά η τοιχοποιία είναι ασπρισμένη και σε κάποια σημεία έχει τοιχογραφηθεί. Διαθέτει εντυπωσιακό γυναικωνίτη, ο οποίος έχει ημικυκλικό σχήμα και το δάπεδο του είναι αμφιθεατρικό, γεγονός που επιτρέπει σε όλους τους πιστούς να παρακολουθούν την λειτουργία ανεμπόδιστα. Η ύπαρξη του γυναικωνίτη φανερώνει, πως ακόμη και το 1920, η εκκλησία της Κύπρου δεν είχε απαλλαχτεί πλήρως από τις επιρροές της δυτικής εκκλησίας στην οικοδόμηση των νέων Ναών.
Ο Ναός πανηγυρίζει στις 26 Σεπτεμβρίου κάθε έτους.
