Στο νησί της Κύπρου λατρεύεται με ιδιαίτερη θέρμη και αγάπη ο Άγιος Μάμας. Η λατρεία αυτή δεν είναι άσχετη με τον ρόλο και την δράση των Ακριτών. Ο Άγιος Μάμας μαζί με τον Άγιο Γεώργιο αποτελούσαν την διανδρία πάνω στην οποία στηριζόταν η δράση και η δύναμη τους. Στην ουσία οι δύο Άγιοι αποτελούσαν την εξ ουρανού προστασία των ταγμάτων των Ακριτών.
Οι σημερινοί Έλληνες, μη μπορώντας να κατανοήσουν την δράση τους, τους κατάταξαν στην σφαίρα του μύθου την ίδια ώρα που οι Κουρδικές εθνότητες τους Αγιοποιούν και τους θεωρούν μέρος της ιστορίας τους.
Ο Λαός της Κύπρου, μέσα από την ζωντανή παράδοση του, αναδεικνύει την ιστορικότητα των Ακριτών και τους ελευθερώνει από τον ρομαντισμό του μύθου, κτίζοντας εκκλησίες και αφιερώνοντας τες στους δύο προστάτες τους, σε τοποθεσίες όπου οι θρυλικοί Ακρίτες είχαν τους αμυντικούς πύργους τους.
Ένα από αυτά τα σημεία βρισκόταν στο χωριό Αληθινού Πιτσιλιάς και ήταν μικρό επίπεδο ξέφωτο σε πολύ επικλινή πλαγιά η οποία αποτελούσε όχθη του ποταμού Πολύστυπου. Από το σημείο αυτό, οι Ακρίτες μπορούσαν να ελέγχουν, βλέποντα για πολλά χιλιόμετρα μακριά, την μοναδική πρόσβαση προς τα χωριά της Μαδαρής.
Πάνω σε αυτό το ξέφωτο, σήμερα υπάρχει εκκλησία που είναι αφιερωμένη στον Άγιο Μάμα. Σύμφωνα με κάποιες αναγραφόμενες στον Ναό ημερομηνίες, θα πρέπει να θεμελιώθηκε το 1902. Φαίνεται να έχει κτιστεί στα ερείπια παλιότερου Ναού, αφού μέρη από τον παλιό έχουν ενσωματωθεί στον νέο.
Πρόκειται για μονόκλιτο Ναό, που φέρει ξύλινη, οξυκόρυφη και κεραμοσκεπή στέγη. Τα κεραμίδια είναι επίπεδου τύπου, αγκιστρωτά. Ένας μεγάλος αριθμός από τα παλιά έχει αντικατασταθεί με καινούργια .
Ολόκληρος ο Ναός είναι κτισμένος με πέτρα της περιοχής εκτός από το δεύτερο επίπεδο του καμπαναριού το οποίο είναι κτισμένο με κεραμιδένιες πλάκες τις οποίες κατασκεύαζαν στον τόπο της οικοδομής. Το καμπαναριό ορθώνεται στην γωνία που σχηματίζουν στο σημείο ένωσης τους ο ανατολικός με το νότιο τοίχο. Φέρει μία μόνο καμπάνα και ανάμεσα στο δεύτερο επίπεδο και στο πρώτο καθώς και πάνω από το δεύτερο, οι κεραμιδένιες πλάκες αντικαθίστανται με τετραγωνισμένες άσπρες πέτρες πάνω στις οποίες υπάρχουν ανάγλυφα σχήματα. Οι πέτρες αυτές φαίνεται να άνηκαν στον παλιό Ναό.
Στο νότιο τοίχο υπάρχουν δύο είσοδοι η μία εκ των οποίων ανοίγει μέσα στο Ιερό και η άλλη βρίσκεται στο κέντρο του τοίχου. Λόγω υψομετρικής διαφοράς μεταξύ του βόρειου τοίχου και του νότιου, οι δύο αυτές πόρτες είναι υπερυψωμένες. Αυτή που ανοίγει στο Ιερό κατά 4 σκαλοπάτια και ή άλλη κατά 3. Σχηματίζονται από πελεκημένη πέτρα και στο ανώφλι δημιουργούν, οξυκόρυφη καμάρα. Είναι καλυμμένες με γυψοκονίαμα και ασπρισμένες.
Μεγάλο ενδιαφέρον προκαλεί η είσοδος που βρίσκεται στο κέντρο του δυτικού τοίχου. Σχηματίζεται από κεραμιδένιες πλάκες, στο ανώφλι δημιουργεί ελαφρώς οξυκόρυφη καμάρα η οποία στην θέση του κλειδιού έχει μια τριγωνική πέτρα του ποταμού. Όλες οι είσοδοι κλείνουν με ξύλινες πόρτες.
Ανατολικά από τον Ναό υπάρχει βρύση με πόσιμο νερό. Από το προαύλιο ο επισκέπτης μπορεί να παρατηρήσει τις βουνοκορφές της Μαδαρής αλλά και μεγάλο μέρος της κοιλάδας του ποταμού.
