Στις βόρειες πλαγιές του όρους Μαδαρή και μέσα σε ένα τραχύ, δύσκολο και πολύδιαμελισμένο από τους παραποτάμους του Ελιά και του Περιστερώνα, μα συνάμα πανέμορφου, καταπράσινου και με πολλές φυσικές πηγές νερού, τοπίο, υπάρχει ένα από τα 3 χωριά της Κύπρου που φέρουν το όνομα «Λειβάδια».
Πρόκειται για τα Λειβάδια της γεωγραφικής περιφέρειας Πιτσιλιάς ενώ τα άλλα δύο, βρίσκονται το ένα στην επαρχία Λάρνακας και το άλλο στην Αμμόχωστο. Υπάρχει ακόμα ένα στην επαρχία Πάφο που ονομάζεται «Λειβάδι».
Το λιγοστά σπίτια του χωριού βρίσκονται κτισμένα κυρίως στην βόρεια όχθη βαθιάς ρεματιάς και κατά μήκος του δρόμου που οδηγεί στο μεγαλύτερο χωριό Πολύστυπος. Τα περισσότερα αποτελούν σπίτια που οικοδομήθηκαν από πολύ παλιά για αυτό διατηρούν την αρχική αρχιτεκτονική τους.
Είναι σπίτια διώροφα που φέρουν εξωτερικά μεγάλα ξύλινα μπαλκόνια. Το ισόγειο είναι κτισμένο με πέτρα της περιοχής και το ανώι με πλίνθους. Φέρουν μεγάλες εξώπορτες οι οποίες ανοίγουν σε ηλιακό. Δεξιά και αριστερά από αυτόν υπάρχουν τα βοηθητικά δωμάτια όπως η κουζίνα και η αποθήκη. Μέσα από τον ηλιακό και με εσωτερική σκάλα, συνήθως ξύλινη, είχαν πρόσβαση στα υπνοδωμάτια τα οποία έφεραν μεγάλες εξωτερικές πόρτες που άνοιγαν στο μπαλκόνι.
Η στενότητα του χώρου αλλά και η μεγάλη κλίση της πλαγιάς, ανάγκασαν τους ανθρώπους να κτίζουν τα σπίτια τους το ένα σαν συνέχεια του άλλου. Αυτή η τακτική μπορεί να θεωρηθεί και σαν αμυντικό μέτρο ενάντια στις επιδρομές από πειρατές που δέχονταν συχνά τα χωριά του νησιού.
Στο κέντρο του χωριού και στην σκιά πανύψηλου δέντρου υπάρχει πηγή νερού. Η κρύα βρύση και δίπλα από αυτή μικρή δεξαμενή. Το νερό μάλλον είναι μη πόσιμο αφού βρίσκεται εντός κατοικημένης περιοχής.
Σε μικρή απόσταση από εκεί υπάρχει μια άλλη βρύση, τεχνητή αυτή τη φορά μιας και αποτελεί μέρος του υδρευτικού συστήματος της μικρής κοινότητας. Πιο ανατολικά βρίσκεται το μνημείο του ήρωα της κοινότητας και του Ενωτικού αγώνα των Κυπρίων, Παναγιώτη Γεωργιάδη.
Μέσα στη ρεματιά, ανάμεσα σε τεράστιες καρυδιές, κερασιές, αμυγδαλιές και κληματαριές βρίσκεται κτισμένη η κύρια εκκλησία του χωριού. Είναι αφιερωμένη στην Αγία Παρασκευή και πρόκειται για πολύ όμορφο οικοδόμημα που προέρχεται από τα πολύ παλιά χρόνια.
Δίπλα από την εκκλησία, οι κάτοικοι, δημιούργησαν χώρο και κατασκεύασαν μικρή πλατεία μέσα στην οποία υπάρχει παιδικό πάρκο το οποίο διαθέτει μερικά παιδικά παιχνίδια. Αν κρίνουμε από την μορφολογία του εδάφους, αυτό αποτελεί πραγματικό άθλο.
Η διαδρομή προς τα Λειβάδια Πιτσιλιάς, μοιάζει με εκείνες τις διαδρομές «που θα εύχεσαι να είναι μακρύς ο δρόμος». Αρχινά από την Περιστερώνα και για λίγα χιλιόμετρα μπορείς να παρατηρήσεις και να θαυμάσεις την τεράστια κοιλάδα που σχημάτισε στο πέρασμα των χιλιετιών ο ποταμός Περιστερώνας. Σε κάποια σημεία το πλάτος της ξεπερνά το ένα χιλιόμετρο. Δέος σε καταλαμβάνει στην σκέψη της δύναμης και τη ορμή που χρειάστηκε να εξασκήσει το νερό για να δημιουργήσει αυτή την κοιλάδα.
Στην συνέχεια θα περάσετε από την περιοχή «Σύφυλλος» η οποία αποτελεί αρχαίο, εγκαταλελειμμένο οικισμό και αν βγείτε για λίγο από την πορεία σας θα βρεθείτε στα μισογκρεμισμένα σπίτια του τα οποία πλαισιώνονται από χιλιάδες αμυγδαλιές.
Από εκεί και πέρα, εισέρχεστε σε ένα από τα πιο όμορφα δάση του νησιού. Το δάσος Αδελφοί και ο δρόμος θα σας περάσει από το γεφύρι της Παναγιάς όπου εκεί υπάρχει και ο ομώνυμος δασικός σταθμός. Από το γεφύρι και μετά ο δρόμος αλλάζει όχθη και συνεχίζει ανάντη του ποταμού για πολλά χιλιόμετρα. Οι εικόνες που θα σας παρουσιάζονται σε κάθε στροφή είναι μοναδικές και πανέμορφες.
Οι εκατοντάδες αποχρώσεις του δάσους θα σμίγουν τόσο αρμονικά με το πράσινο του Πλατάνου, του Δρυ, του Σκλήδρου και τόσων άλλων υδροχαρών δέντρων και θάμνων που καλύπτουν την κοίτη του ποταμού, την ίδια ώρα που το πράσινο του αμπελιού θα σκαρφαλώνει στις επικλινείς πλαγιές της κοιλάδας, δημιουργώντας μπροστά σας ένα καλειδοσκόπιο χρωμάτων και αισθήσεων.
Σε κάποια σημεία, η αγριότητα του τοπίου που μεταφράζεται σε κάθετες και γυμνές βουνοπλαγιές σου φανερώνει την τρομερή δύναμη που εξάσκησε η φύση κατά την ώρα που η Τηθύος θάλασσα «γεννούσε» το νησί.
Μικρά παλιά και πέτρινα γεφύρια που κάποτε μετέφερναν αρχαίους στρατοκόπους από και προς τα χωριά της Μαδαρής και βρύσες που τους ξεδιψούσαν είναι στοιχεία που ακόμα και σήμερα υπάρχουν και θα τα συναντήσεις στην πορεία σου προς τα Λειβάδια Πιτσιλιάς.
Φθάνοντας στο μικρό χωριό θα σου κάνει εντύπωση η προσπάθεια των λιγοστών μόνιμων κατοίκων του να το διατηρήσουν και να το φροντίσουν, κάτι το οποίο αβίαστα βγαίνει από την καθαριότητα των δρόμων, των εκκλησιών και των κοινοτικών χώρων. Στην συνέχεια μπορείτε να περπατήσετε κατά μήκος του δρόμου όπου στην πορεία θα έχετε την ευκαιρία να δείτε και να μελετήσετε την αρχιτεκτονική των σπιτιών την ίδια ώρα που το άρωμα των ώριμων κερασιών θα σας αναγκάσει να «αμαρτήσετε» απλώνοντας το χέρι προς τα δέντρα.
Τα Λειβάδια Πιτσιλιάς μπορεί να μην έχουν πολλά αξιοθέατα να μας δώσουν. Μας δίνουν όμως μίαν υπέροχη διαδρομή και ένα πανέμορφο περιβαλλοντικά προορισμό, ο οποίος αξίζει να τον επισκεφτείς.
