Ανάμεσα σε 2 από τους μεγάλους ποταμούς της επαρχίας Πάφου, τον Διάριζο και Ξεροπόταμο υπάρχει το πρώην Τουρκοκυπριακό χωριό Άγιος Ιωάννης Σαλαμιού ή Πάφου. Βρίσκεται κτισμένο στην ανατολική και πανύψηλη πλαγιά της κοιλάδας που έχει δημιουργήσει ο αρχαίος ποταμός Βώκαρος ή όπως ονομάζεται σήμερα "Ξεροπόταμος".
Στο χωριό διαμένουν μόνιμα 29 κάτοικοι και συγκαταλέγεται στην μεγάλη λίστα εκείνων των χωριών της Κύπρου που κινδυνεύουν άμεσα από την εγκατάλειψη και την ερείπωση, η οποία είναι απότοκο της αδιαφορίας του κράτους να στηρίξει τους κατοίκους τους, δημιουργώντας σε αυτά τις κατάλληλες υποδομές για την εξυπηρέτηση τους.
Η πρόσβαση προς τον Άγιο Ιωάννη, είναι δύσκολη, μακρινή και κοπιαστική, αφού γίνεται μέσα από δρόμους πολύ στενούς και με λακκούβες γεμάτους. Το παρήγορο για ένα τέτοιο ταξίδι, είναι το ίδιο το χωριό, η πρόχειρα κατασκευασμένη εκκλησία Αγίου Ιωάννη, τα βασικά μέρη ενός υπαίθριου ελιόμυλου και ένας τρύπιος μονόλιθος, όπου και τα δύο εκθέματα βρίσκονται στην αυλή του κτηρίου που στεγάζει τα γραφεία του κοινοτικού Συμβουλίου.
Ένα κοινοτικό στάδιο και ένα πάρκο με παιδότοπο, εγκαταλελειμμένα και χορταριασμένα και τα δύο από χρόνια τώρα, σε κάνουν να διερωτάσαι για τον λόγο της ύπαρξης τους.
Οι λιγοστοί, πρόσφυγες στην πλειοψηφία τους κάτοικοι, μαζί με τα μέλη του κοινοτικού συμβουλίου, προσπαθούν μα τα όποια έσοδα, αν υπάρχουν τέτοια, να κρατηθούν στην γη που τους έδωσαν μέχρι τη μέρα της επιστροφής στην δική τους γη.
Αυτό όμως δεν είναι αρκετό. Χρειάζεται το κράτος να αλλάξει προσανατολισμό και να σταματήσει να βλέπει προς τις κεντρικές πλατείες των πόλεων και να κοιτάξει προς τα ορεινά και ημιορεινά χωριά που μαστίζονται, χρόνια τώρα, από την συνειδητή εγκατάλειψη τους από τις υπηρεσίες του.
Ο Άγιος Ιωάννης Σαλαμιού - Πάφου, του οποίου η ιστορία χάνεται στις απαρχές του Βυζαντίου, έστω και αν έχασε την Ελληνικότητα του κατά τα χρόνια της Τουρκοκρατίας, πρέπει να κρατηθεί στη ζωή και αυτό μόνο το κράτος μπορεί να το κάνει.
