Αλέκτορα Λεμεσού. Ακόμα ένα χωριό που οι κάτοικοι του το εγκατέλειψαν το 1974
Αλέκτορα Λεμεσού. Ακόμα ένα χωριό που οι κάτοικοι του το εγκατέλειψαν το 1974

Αλέκτορα - Λεμεσός

Χωριά της Κύπρου - Αλέκτορα - Λεμεσός

Καταχωρήθηκε την: από

Η Αλέκτορα βρίσκεται 42 χιλιόμετρα δυτικά από την πόλη της Λεμεσού και γεωγραφικά ανήκει στην ομώνυμη επαρχία. Αποτελεί μαζί με άλλα 8 γειτνιάζοντα με αυτήν χωριά τόσο της επαρχίας Λεμεσού όσο και της Πάφου, μέρος της περιοχής Natura 2000 με το όνομα «Χα-ποτάμι».

Το χωριό, λόγω της στρατηγικής θέσης που είχε σαν η μοναδική δίοδος από τα παράλια προς την ενδοχώρα και προς σημαντικά διοικητικά και οικονομικά κέντρα όπως ήταν η Ανώγυρα, η Δορά και γενικά σαν δίοδος προς όλα τα κρασοχώρια της ευρύτερης περιοχής Πάχνας, αλλά και του τεράστιου και αρόσιμου κάμπου που εκτείνεται από το χωριό μέχρι και τις νότιες ακτές του νησιού, πάντοτε επιλεγόταν για κατοίκηση από τους κατακτητές του, οι οποίοι το εκμεταλλεύονταν με κάθε τρόπο.

Η Αλέκτορα κτίζεται στις αρχές της πρώτης χιλιετίας σαν οικισμός από κατοίκους διπλανών χωριών, οι οποίοι ασχολούνταν με την παραγωγή κουκουναριού. Το κουκουνάρι από την αρχαιότητα ήταν γνωστό για τις αφροδισιακές του ιδιότητες και ήταν περιζήτητο στην Ρωμαϊκή αυτοκρατορία.

Στους αιώνες που ακολούθησαν, η γεωργική χρήση του κάμπου αλλάζει και την θέση των κουκουναριών καταλαμβάνουν οι γλυκύκαρποι αμπελώνες. Αμπελώνες οι οποίοι παράγουν το σταφύλι που φέρει το όνομα «Ξυνιστέρι» και το οποίο υπάρχει σε δύο χρώματα. Μαύρο και Άσπρο. Με αναλογία 85% μαύρο και 15% άσπρο Ξυνιστέρι και με την προσθήκη αρωματικών παράγεται ο «Απόστολος των κρασιών» η Κουμανταρία, που στην μακραίωνη ιστορία του νησιού, στάθηκε η αιτία για να σκλαβωθεί 2 φορές από 2 διαφορετικούς κατακτητές.

Πραγματική ανάπτυξη τόσο οικονομικά όσο και δομικά, η Αλέκτορα γνωρίζει από τα πρώτα χρόνια της Φραγκοκρατίας, όπου και μετατρέπεται σε Βασιλικό φέουδο. Οι ντόπιοι κάτοικοι του εξοντώνονται ή εκτοπίζονται προς την ενδοχώρα και στην θέση τους μεταφέρεται αριθμός κατοίκων από την τότε περιοχή της Συρίας και της Παλαιστίνης οι οποίοι είχαν χάσει τις περιουσίες τους κατά τα χρόνια των Σταυροφοριών.

Όταν το 1571 ο αμφιβόλου νοημοσύνης Σουλτάνος της Τουρκίας, θέλησε να εισβάλει στο νησί και να το ενσωματώσει στην Οθωμανική αυτοκρατορία για να μπορεί να γεύεται μόνο αυτός το «κρασί των Βασιλιάδων και τον βασιλιά των κρασιών» όπως το αποκάλεσε ο άλλος ανισόρροπος κατακτητής του νησιού, ο Ριχάρδος ο Λεοντόκαρδος, οι Φράγκοι και Λατίνοι κάτοικοι της Αλέκτορας, οι οποίοι σώθηκαν από την εξόντωση, ασπάστηκαν τον Ισλαμισμό και αυτό δήλωναν φανερά για να μην υπόκεινται στις βαριές φορολογίες και διώξεις των Οθωμανών. Τις νύχτες και κρυφά από αυτούς λειτουργούνταν σε μυστικές Χριστιανικές συνάξεις. Μετατράπηκαν δηλαδή στους γνωστούς Λινοβάμβακους.

Ήταν το 1850 όταν ένα νέο αμπέλι, η Σουλατνίνα, έκανε την παρουσία της στην λεκάνη της Μεσογείου, το οποίο είχε προέλευση την τότε Περσία. Ανάμεσα στις χώρες που δοκιμάστηκε αν ευδοκιμεί ήταν και το «γειτονικό» νησί με την Κύπρο, η Κρήτη. Οι αμπελουργοί της Κύπρου φρόντισαν και το μετέφεραν στο νησί στις αρχές του 20ου αιώνα. Ανάμεσα στις περιοχές που δημιουργηθήκαν αμπελώνες με το νέο επιτραπέζιο σταφύλι, ήταν και η περιοχή της Αλέκτορας και από εκεί επεκτάθηκε τόσο στην περιοχή Πισσουρίου όσο και πιο ανατολικά.

Το χωριό άρχισε να φθίνει από τα πρώτα χρόνια της ανεξαρτησίας του νησιού, τόσο στον τομέα του ανθρώπινου δυναμικού όσο και στην γεωργική και κτηνοτροφική παραγωγή. Οι Τουρκοκύπριοι κάτοικοι του, το εγκαταλείπουν στα χρόνια που ακολούθησαν την ανεξαρτησία και οι τελευταίοι αναγκάζονται να το εγκαταλείψουν μετά το 1974 αφού πήραν εντολές από την Τουρκία η οποία εν τω μεταξύ είχε εισβάλει στο νησί και είχε εκτοπίσει από τα σπίτια και τις περιουσίες τους 200 χιλιάδες Έλληνες Κύπριους.

Στο εγκαταλελειμμένο χωριό, εγκαθίσταται μικρός αριθμός Ελλήνων προσφύγων που προέρχονται από διάφορα μέρη των κατεχομένων περιοχών του νησιού. Για τις ανάγκες των κατοίκων, κτίζεται μικρός Ναός ο οποίος είναι αφιερωμένος στην Αγία Άννα και βρίσκεται σε μικρή απόσταση από το Οθωμανικό Τζαμί που είναι σχετικά σε πολύ καλή κατάσταση.

Το παλιό δημοτικό σχολείο, μετατράπηκε στην αρχή σε Ελληνικό σχολείο και στην συνέχεια και αφού αυτό έκλεισε λόγω της μη συμπλήρωσης του αριθμού μαθητών που θα δικαιολογούσε την λειτουργία του, μετατράπηκε σε πολιτιστικό κέντρο. Το σχολείο έκλεισε γιατί είχε 24 μαθητές και όχι 25!!! Οι όποιοι σημερινοί μαθητές μεταφέρονται στην Ανώγυρα.

Η αρχιτεκτονική του χωριού «πελαγοδρομεί» ανάμεσα στο παλιό και το νέο. Παλιό το οποίο χαρακτηρίζει την αρχιτεκτονική των πεδινών περιοχών του νησιού. Αρχιτεκτονική με την οποία τα σπίτια κτίζονται ισόγεια με το γνωστό Ανώι.

Η κατοίκηση του χωριού στο παρελθόν από Τουρκόφωνους, επέτρεψε στους ανθρώπους να κτίζουν σπίτια με μεγάλες εξώπορτες οι οποίες άνοιγαν σε εσωτερικές αυλές. Αυλές, εκεί και όπου χρειαζόταν, μετατρέπονταν σε χώρο όπου οι ένοικοι τους μάντριζαν τα ζώα τους. Όλα τα παλιά σπίτια είναι κτισμένα με πέτρα η οποία πάρθηκε από την περιοχή του χωριού μιας και αυτό βρίσκεται κτισμένο πάνω στον γεωλογικό σχηματισμό της Πάχνας. Από τον γεωλογικό σχηματισμό αυτό η λατομημένη πέτρα αποτελεί τέλειο δομικό υλικό.

Τα σύγχρονα σπίτια, που δεν είναι και πολλά αφού οι σημερινοί κάτοικοι δεν ξεπερνούν τους 70, είναι κτισμένα στην βάση μιας αβεβαιότητας για το αύριο και μιας ελπίδας ότι στο σύντομο μέλλον οι άνθρωποι που τα έκτισαν θα φύγουν προς  τα χωριά από όπου έχουν εκδιωχθεί για να ξανακτίσουν εκεί τα δικά τους σπίτια. Πρόκειται για οικοδομές που κτίστηκαν βιάστηκα και πρόχειρα, απλά και μόνο για να δώσουν μία άνετη παραμονή αλλά στην βάση της προσωρινότητας.

Στην Αλέκτορα, δεν υπάρχουν ιστορικά μνημεία πέραν από την εκκλησία της Αγίας Άννας και το Οθωμανικό Τζαμί. Υπάρχει όμως ένας πολύ όμορφος κάμπος που καλύπτεται από αμπελώνες. Μία αρχιτεκτονική καθαρά Κυπριακή, παραδοσιακή και μία ιστορία 2 χιλιάδων ετών, μέσα στην οποία μπορείς να «βρεις» όλους τους κατακτητές του νησιού.

Επίσης, αν επισκεφτείς το χωριό, θα έχεις την δυνατότητα να μάθεις για τον πασίγνωστο Τουρκόφωνο ληστή, βιαστή και δολοφόνο, τον «Μίτα», ο οποίος είχε ρεζιλέψει τον Αυτοκρατορικό Βρετανικό στρατό, μένοντας άπιαστος. Τελικά όμως σκοτώθηκε από Εγγλέζο αστυνομικό, αφού πρώτα εντοπίστηκε να κρύβεται βαριά πληγωμένος σε αχυρώνα του χωριού. Έτσι από τότε, οι Κύπριοι άμα θέλουν να δηλώσουν κάτι σαν άπιαστο ή κάτι το οποίο δεν θα γίνει ποτέ, λένε, «θα πιάσεις τον Μίτα».

Η Αλέκτορα, όπως και δεκάδες άλλα χωριά, τόσο Ελληνόφωνα όσο και Τουρκόφωνα και τα οποία βρίσκονται σκορπισμένα σε ολόκληρο το νησί, είναι εκεί και περιμένει τους νόμιμους ιδιοκτήτες της.


Εντοπίστε τον προορισμό στο Cyprus Tour Guide. Την εφαρμογή για Android που περιλαμβάνει χάρτη και διευκολύνσεις γεωτοποθεσίας για τις τοποθεσίες που παρουσιάζουμε. ― a project by ix-andromeda.com

Αλμπουμ Φωτογραφιων ix-andromeda (Αλέκτορα - Λεμεσός)



Βοήθησε στη διάδοση του προορισμού αυτού

Ο προορισμός προβλήθηκε 4834 φορές. Κοινοποίησε τον προορισμό στους φίλους σου και παρότρυνε τους να τον επισκεφθούν. Με αυτό τον τρόπο βοηθάς στην περαιτέρω ανάδειξη του ως προορισμό.