Το δασικό εθνικό πάρκο της Αθαλάσσας, καλύπτει μια έκταση 8,5 τετραγωνικών χιλιομέτρων και βρίσκεται ανάμεσα στον δήμο Αγλατζιάς, τον δήμο Στροβόλου, τον δήμο Λατσιών και στον δήμο Γερίου. Η αξία του δάσους για ολόκληρη την Λευκωσία, είναι ανυπολόγιστη μιας και είναι ο μοναδικός πράσινος πνεύμονας της πρωτεύουσας.
Η περιοχή που καλύπτει το εθνικό δασικό πάρκο δεν ήταν πάντα όπως είναι σήμερα. Στην θέση του πριν από ένα αιώνα υπήρχε μια άγονη και άδενδρη έκταση. Όταν αργότερα, το 1962, περιήλθε στα χέρια του τμήματος δασών, άρχισε να μεταμορφώνεται. Ολόκληρες εκτάσεις δενδροφυτεύονταν. Η ανάγκη για γλυκό νερό, οδήγησε στην δημιουργία δύο τεχνιτών λιμνών. Στο πέρασμα του χρόνου, πολλοί προσπάθησαν να καταστρέψουν το δάσος, αποσπώντας μεγάλα τεμάχια για άλλες χρήσεις. Κάποιοι το κατάφεραν και περιόρισαν την έκταση του στα σημερινά όρια του.
Για κάποιες δεκαετίες το δάσος ήταν απροσπέλαστο και σε αυτό μαζεύονταν κάθε λογής περιθωριακοί. Ναρκομανείς, ηδονοβλεψίες και παράνομα ζευγάρια ήταν οι μόνιμοι θαμώνες του δάσους. Καμία οικογένεια δεν τολμούσε να χρησιμοποιήσει το δάσος για μια εξόρμηση. Πριν λίγα χρόνια, το τμήμα δασών επανήλθε στο δάσος και με ένα ευφάνταστο σχέδιο το διαμόρφωσε σε πάρκο. Χωρίς να ευνουχίσει την αγριότητα του τοπίου, το μεταμόρφωσε σε παιχνιδότοπο, όπου μικρά παιδιά μπορούν να παίξουν με απόλυτη ασφάλεια.
Στο πάρκο μπορείς να βρεις τα πάντα. Βρύσες με πόσιμο και το πιο βασικό με κρύο και δροσιστικό νερό υπάρχουν σε πολλά σημεία. Παιχνίδια για παιδιά ή και λίγο μεγαλύτερα... παιδιά, υπάρχουν. Γήπεδο αντισφαίρισης, υπάρχει. Γήπεδο καλαθόσφαιρας, υπάρχει. Τουαλέτες καθαρότατες... υπάρχουν. Δρόμοι για περπάτημα... υπάρχουν. Για όσους αρέσκονται στο ποδήλατο, το εθνικό δασικό πάρκο, είναι ο παράδεισος.
Το παρατηρητήριο πουλιών, κτισμένο στις όχθες της λίμνης, παρέχει κάλυψη στους παρατηρητές και φωτογράφους της άγριας ζωής. Η λίμνη με αρκετό νερό, παρά το ότι βρίσκεται σε μια περιοχή που η βροχόπτωση είναι ελάχιστη, δημιουργεί καταπληκτικές εικόνες (προσοχή μην εισέρχεστε σε περιοχές που υποχώρησε το νερό, μπορεί να φαίνεται στέρεο αλλά μπορεί να μην είναι, καλύτερα μελετήστε την λίμνη από ασφαλές μέρος μακριά από τις όχθες). Τα πουλιά χιλιάδες πάνω στα δένδρα και σε αιφνιδιάζουν καθώς συνήθισαν την παρουσία του ανθρώπου και δεν πετάγονται από τα δένδρα παρά αν τα πλησιάσεις πολύ κοντά. Ξέραμε ότι στο πάρκο υπάρχουν και φίδια. "Τρυπώσαμε" σε μέρη που πιθανόν να υπήρχαν αλλά σταθήκαμε άτυχοι. Δεν συναντήσαμε ούτε ένα (μην το επιχειρήσετε αν δεν ξέρετε να χειρίζεστε τα φίδια).
Το πάρκο σιγά-σιγά έγινε τόπος συνάθροισης. Χιλιάδες κάτοικοι των γύρω περιοχών το χρησιμοποιούν, για σκοπούς άθλησης και ξεκούρασης. Το πολύ πρωί, θα δεις εκατοντάδες να τρέχουν στα δρομάκια του και το απόγευμα άλλοι τόσοι με τα ποδήλατα τους, μετρούν χιλιόμετρα στις διαδρομές για ποδήλατα. Φυσικά το κάθε καλό, εμπεριέχει και ένα κακό και αυτό είναι το περίπτερο που υπάρχει στον παιχνιδότοπο. Οι τιμές είναι λίγο... καυτές παρόλο που δεν έχει μεγάλη επιλογή ο πελάτης στα είδη που προσφέρει. Αν το περίπτερο είναι υπό την διαχείριση του τμήματος δασών (δεν το πιστεύω), ας το προσέξουν αυτό.
Έτσι αν είσαι κάτοικος Λευκωσίας, Στροβόλου, Αγλατζιάς, Γερίου, Λατσιών ακόμη και της Λακατάμιας και Τσερίου, μην τρέχεις αλλού. Το Εθνικό Δασικό Πάρκο στην Αθαλάσσα είναι δίπλα σου, με όλες τις διευκολύνσεις.
Μπράβο στο τμήμα δασών, αυτοί οι άνθρωποι ότι πιάσουν στα χέρια τους το μεταμορφώνουν σε κόσμημα.
