Στο χωριό Βάσα Κοιλανίου, υπάρχει μονοπάτι μελέτης της φύσης μήκους 4100 μέτρων. Φυσικά το μήκος του μπορεί και να καθοριστεί από τον περιπατητή αφού κατά μεγάλο μέρος η πορεία του περνά μέσα από τα στενά, γραφικά και λιθόστρωτα δρομάκια του χωριού.
Η αφετηρία του βρίσκεται 450 μέτρα βόρεια του χωριού, πάνω σε πολύ κλειστή καμπή του δρόμου και δίπλα από το νέο γεφύρι που γεφυρώνει τον ποταμό. Επίσης στο ίδιο σημείο υπάρχει και το πανάρχαιο εξωκλήσι του Αγίου Γεωργίου.
Το μονοπάτι κατά τα πρώτα 1250 μέτρα περνά μέσα από πολύ πυκνή βλάστηση που σε κάποιες περιπτώσεις μετατρέπεται σε πραγματική ζούγκλα. Πανύψηλα Καβάτζια πλαισιώνονται από καρυδιές, αμυγδαλιές, ελιές την ίδια ώρα που στα χαμηλά κυριαρχούν οι βάτοι. Στο μεγαλύτερο μέρος των πρώτων 1250 μέτρων, το μονοπάτι αποτελεί και την κοίτη του ποταμού, με ότι αυτό σημαίνει και μας περνά κάτω από το παλαιό και πέτρινο γεφύρι και στην συνέχεια από τοποθεσία όπου υπάρχουν φυσικές πηγές νερού.
Προχωρώντας λίγες εκατοντάδες μέτρα νοτιότερα βρισκόμαστε σε περιοχή όπου υπάρχουν πανύψηλοι γκρεμοί στους οποίους «κατοικούν» εκατοντάδες πουλιά . Το νερό δεν σταματά ποτέ να τρέχει στην κοίτη του ποταμού αν και πολλές φορές εξαφανίζεται κάτω από τις πέτρες για να επανεμφανιστεί σε κάποια απόσταση.
Σε αυτή τη διαδρομή, μπορούμε να δούμε και να μελετήσουμε δεκάδες είδη φυτών και δένδρων τα οποία ο δημιουργός του μονοπατιού, που είναι το κοινοτικό συμβούλιο Βάσας Κοιλανίου, τα έχει σηματοδοτήσει τοποθετώντας πινακίδες αναφοράς.
Στα επόμενα 550 μέτρα το μονοπάτι παίρνει στροφή και μας κατευθύνει βόρεια και μας ανεβάζει στην κορυφή της κάθετης όχθης του φαραγγιού και στην συνέχεια μας περνά μέσα από πανέμορφους αμπελώνες οι οποίοι αγγίζουν τα πρώτα σπίτια του χωριού.
Από εκεί και πέρα η πορεία θα εξαρτηθεί από τον περιπατητή, αφού μπορεί να περιπλανηθεί μέσα στα χωριό και να δει σπουδαία αξιοθέατα αρχίζοντας από το πρώτο που θα βρει κατά την είσοδο του στο χωριό που είναι το Μουσείο Ζιβανίας.
Πέραν από τα αξιοθέατα (παλαιά εξωκλήσια, σπήλαια Αγίων, Μουσεία, οινοποιία και άλλα) θα έχει τη δυνατότητα να περπατήσει στο χωριό και να θαυμάσει την παραδοσιακή αρχιτεκτονική που οι κάτοικοι του χωριού, φρόντισαν και με μεγάλο κόστος, έδωσαν στο χωριό τους μια πολύ όμορφη ταυτότητα, μετατρέποντας το όπως ήταν πριν πολλά χρόνια.
Ξήλωσαν στην κυριολεξία όλους τους δρόμους και αφού αφαίρεσαν τον ασφαλτοτάπητα, τους μετέτρεψαν σε λιθόστρωτους. Οι πέτρες που χρησιμοποιήθηκαν ήταν οι ίδιες που πάνω σε αυτές περπάτησαν οι παππούδες τους και τις είχαν αφαιρέσει όταν κάποιοι θέλησαν να μετατρέψουν τα γραφικά δρομάκια σε ασφαλτοστρωμένα «τέρατα».
Στην συνέχεια το μονοπάτι μας μεταφέρει βόρεια του χωριού και μετά από πορεία 400 μέτρων μας περνά μπροστά από το πανέμορφο μεσαιωνικό και τοιχογραφημένο εξωκλήσι Αγίου Γεωργίου όπου δίπλα του υπάρχει βρύση με πόσιμο νερό. Εκεί τελειώνει ένα από τα πιο όμορφα μονοπάτια που αξίζει κάποιος να τα περπατήσει.
Το μήκος του μονοπατιού αλλά και η μη ύπαρξη μεγάλων και απότομων ανωφερειών το μετατρέπουν σε σχετικά εύκολο. Κατά την διάρκεια του χειμώνα, ο περιπατητής θα είναι υποχρεωμένος να περπατήσει μέσα στο νερό ή και σε λάσπες. Κατά την διάρκεια του καλοκαιριού, οι συνθήκες αλλάζουν και η πορεία γίνεται πιο απλή και πιο εύκολη.
