Στην περιοχή Ακρωτηρίου Λεμεσού, βρίσκεται ο μοναδικός υγρότοπος - υγροβιότοπος που έχει "γλυτώσει" από την μανία των Βρετανικών κατοχικών στρατευμάτων να αποξηράνουν τα έλη και τους βάλτους που υπήρχαν μέχρι και τις αρχές του 20ου αιώνα στο νησί.
Πρόκειται για τον υγρότοπο "Λιβάδι Ακρωτηρίου" ή όπως τον ονόμασαν πολύ αργότερα οι κάτοικοι των γύρω χωριών "καλαμιώνας Φασουρίου" και βρίσκεται ανάμεσα στο ακρωτήριο Ζευγάρι και στις εκβολές του ποταμού Κούρη. Καλύπτει δε έκταση ίση με 175 εκτάρια.
Μέχρι και πριν από 2 χρόνια, ολόκληρη η περιοχή είχε καλυφθεί από καλαμιώνες, αφού τόσο η κατοχική δύναμη των Βρετανών όσο και οι κάτοικοι του Ακρωτηρίου, στους οποίους ανήκε και ανήκει η περιοχή, δεν είχαν ενδιαφερθεί να την προστατέψουν, περιορίζοντας την επέκταση των καλαμιώνων. Η αδιαφορία αυτή είχε σαν αποτέλεσμα, οι καλαμιώνες να καλύψουν και να κλείσουν τα 3 κανάλια αποστράγγισης της, τα οποία διοχέτευαν το περισσό νερό στην μεγάλη λεκάνη της αλυκής Ακρωτηρίου, εξαφανίζοντας παράλληλα σχεδόν κάθε μορφής ζωής στον υγροβιότοπο.
Τα τελευταία 2 χρόνια έγινα πραγματικές προσπάθειες για την αποκατάσταση του υγροβιότοπου, οι οποίες στέφθηκαν με πρωτοφανή για τα Κυπριακά δεδομένα όσο αφορά την προστασία του περιβάλλοντος, επιτυχία.
Προχώρησαν σε εκρίζωση των καλαμιώνων σε μία έκταση 65 εκταρίων περίπου την οποίαν περιέφραξαν και έδωσαν άδεια σε κατοίκους του Ακρωτηρίου να δημιουργήσουν ένα πανέμορφο βουκολικό σκηνικό μέσα στο οποίο τοποθέτησαν ανοικτές φάρμες με πολύ γνωστά για τους Κύπριους ζώα, τα οποία είχαν βοηθήσει τα μέγιστα στην αγροτική και οικονομική ανάπτυξη του νησιού μέχρι και τον 20ον αιώνα.
Η Κυπριακή αγελάδα με το χαρακτηριστικό κόκκινο χρώμα και το πολύ πλούσιο γάλα της, κυριαρχεί των άλλων ζώων που είναι το Κυπριακό γαϊδούρι με τα επίσης χαρακτηριστικά τεράστια αυτιά του και φυσικά των μουλαριών.
Η περίφραξη του χώρου ακολουθεί παράλληλα την πορεία του δρόμου, δίδοντας έτσι την ευκαιρία στον επισκέπτη και ειδικά στα μικρά παιδιά να δουν και να παρακολουθήσουν τα μεγάλα αυτά ζώα, τα οποία σε κατάσταση ημι-αιχμαλωσίας βοηθούν με την βόσκηση τους στην μη εξάπλωση των καλαμιώνων.
Πέραν από αυτόν τον ευφάνταστο τρόπο περιορισμού της καταστροφής, έχουν δημιουργήσει και 2 ξύλινα παρατηρητήρια άγριας ζωής στα οποία μας οδηγούν 2 μικρής απόστασης χωμάτινα μονοπάτια και τα οποία πλαισιώνουν μικρές λίμνες ή αν προτιμάτε, νερόλακκοι.
Το πρώτο παρατηρητήριο πουλιών που θα συναντούμε στην πορεία μας μέσα στο λιβάδι, είναι υπερυψωμένο κατά 5 μέτρα και η απόσταση του μονοπατιού είναι περίπου 300 μέτρα. Το δεύτερο ή Νότιο παρατηρητήριο, απέχει από τον χώρο στάθμευσης μόνο 80 μέτρα και βρίσκεται στο επίπεδο του μονοπατιού. Διαθέτει πρόσβαση για αναπηρικά καροτσάκια καθώς επίσης και θέσεις παρατήρησης με κατάλληλη διαρρύθμιση για άτομα καθήμενα στο τροχοκάθισμα.
Το λιβάδι Ακρωτηρίου, με την τόση ομορφιά που έχει αλλά και με την μακραίωνη ιστορία που το συνοδεύει, όσο και αν σήμερα γεωγραφικά ανήκει στην επικράτεια της Βρετανίας, πρέπει να αποτελέσει προορισμό για κάθε Κύπριο και θα ήταν ευχής έργο αν αποτελούσε μέρος εκπαιδευτικής εκδρομής των μαθητών μας... οι λόγοι είναι περισσότερο από προφανείς.
