Στο κέντρο του παλαιού πυρήνα του χωριού Μένοικο και μόλις 100 μέτρα μακριά από τον μεγάλο Ναό του Αγίου Κυπριανού, υπάρχει μικρό εξωκλήσι το οποίο είναι αφιερωμένο στον Άγιο Γεώργιο. Πρόκειται για Ναό ο οποίος έχει οικοδομηθεί το 1866 πάνω στα ερείπια άλλου παλαιότερου.
Έχει σχήμα μονόκλιτης Βασιλικής η οποία φέρει οξυκόρυφη κεραμοσκεπή στέγη. Στην αρχική της μορφή η οξυκόρυφη καμάρα της οροφής καλυπτόταν από ασβεστοκονίαμα το οποίο αντικαταστάθηκε πολύ πρόσφατα με κεραμίδια Βυζαντινού τύπου κατά την διάρκεια εργασιών αποκατάστασης της εξωτερικής τοιχοποιίας.
Ολόκληρη η τοιχοποιία έχει οικοδομηθεί με μεγάλες κροκάλες του ποταμού, ο οποίος μοιράζει στα δύο το ίδιο το χωριό. Ανάμεσα τους έχει παραμείνει μεγάλος αρμός τον οποίο έχουν γεμίσει με μικρότερες πέτρες αλλά και κεραμικούς σχιστόλιθους, δίδοντας έτσι στην εξωτερική τοιχοποιία μία πολύ όμορφη όψη.
Στον βόρειο και νότιο τοίχο φέρει 3 ζεύγη εξωτερικών και πέτρινων αντηρίδων οι οποίες επεκτείνονται μέχρι το γείσο της οροφής. Το μεσαίο ζεύγος σχηματίζει εσωτερικά οξυκόρυφο τόξο πάνω στο οποίο στηρίζεται η καμάρα της οροφής. Επίσης στο ίδιο ζεύγος αντηρίδων υπάρχουν οι δύο μοναδικές υδρορροές οι οποίες μετά την κάλυψη της οροφής και τις διαφοροποιήσεις που έγιναν, είναι πλέον διακοσμητικές.
Η δυτική εξωτερική τοιχοποιία έχει καλυφθεί με πλάκες ασβεστολιθικού πωρόλιθου. Στον ίδιο τοίχο υπάρχει και η μοναδική είσοδος του Ναού η οποία σχηματίζεται από περίτεχνα πελεκημένους ασβεστόλιθους. Στο ανώφλι δημιουργεί καμάρα και πάνω από αυτήν υπάρχει μικρή και αβαθής εσοχή στην οποία πιθανόν να υπήρχε κάποια τοιχογραφία και πάνω από την εσοχή υπάρχει σκαλισμένη η μορφή του Αγίου Γεωργίου.
Το καμπαναριό ορθώνεται στην γωνία που σχηματίζουν ο δυτικός με τον βόρειο τοίχο και αποτελεί επέκταση της βορειοδυτικής αντηρίδας. Αποτελείται από δύο μικρές και ορθογώνιες κολώνες που σχηματίζουν καμάρα. Μέσα σε αυτό το μικρό καμαρωτό τόξο που σχηματίζεται κρέμεται μία χειροκίνητη καμπάνα.
Εσωτερικά ο Ναός λόγω του μεγάλου πάχους της τοιχοποιίας φαίνεται σαν στοά. Το δάπεδο είναι καλυμμένο με τετραγωνισμένους οπτόπλινθους που μάλλον θα αποτελούσαν μέρος του παλαιότερου Ναού.
Το Ιερό χωρίζεται από ξύλινο και περίτεχνα σκαλισμένο τέμπλο το οποίο όσο όμορφο και αν είναι φαίνεται πολύ έντονα ότι δεν ανήκει στον χώρο. Αποτελείται από διάφορα μέρη μεγαλύτερου τέμπλου και τα οποία προσπάθησαν να τα συνταιριάξουν.
Μεγάλο ενδιαφέρον προκαλούν ένα μικρό παράθυρο φωτισμού που υπάρχει πάνω από τον ημικυκλικό τοίχο που σχηματίζει εσωτερικά την αψίδα του Ιερού καθώς και τα δοκάρια που σχηματίζουν το ανώφλι της εισόδου στον Ναό, όπως επίσης και κύρια η εικόνα του Αγίου Γεωργίου που έχει αγιογραφηθεί το 1886. Την ίδια τεχνοτροπία ακολουθούν και τα άλλα 3 φορητά εικονίσματα που υπάρχουν στο τέμπλο παρόλο που έχουν αγιογραφηθεί πολλά χρόνια αργότερα.
Η Ναός είναι πάντοτε ανοικτός.
