Στο χωριό Βυζακιά και ανάμεσα σε ελαιώνα ο οποίος βρίσκεται στην δυτική όχθη του ποταμού της Ελιάς, υπάρχει κτισμένος από τον 16ον αιώνα, μικρός ναός ο οποίος είναι αφιερωμένος στον Αρχάγγελο Μιχαήλ.
Πρόκειται για μονόκλιτο και ξυλόστεγο Ναό, ο οποίος αποτελούσε το καθολικό Μετοχίου που ανήκε στο μοναστήρι της Παναγίας του Άρακος και για 3 αιώνες περίπου αποτελούσε τον μοναδικό Ναό στο χωριό. Σήμερα ανήκει στην Ιερά Μητρόπολη Μόρφου η οποία τον ενοικιάζει στην κοινότητα της Βυζακιάς. Είναι κτισμένος με πέτρες του ποταμού και καλύπτεται από δίρριχτη, ξύλινη, κεραμοσκεπή και έντονα οξυκόρυφη στέγη.
Φαίνεται να έχει δεχθεί πολλές επεμβάσεις και επιδιορθώσεις, όπως η αντικατάσταση της ξύλινης οροφής, των κεραμιδιών και η κάλυψη μέρους της εξωτερικής τοιχοποιίας με αχυροπηλό στον οποίο πρόσθεσαν πολύ μικρές πέτρες, Πρόσφατη φαίνεται να είναι και η δημιουργία χαμηλού και με πέτρες του ποταμού κτισμένου σημηντηριού.
Στο δυτικό μέρος υπάρχει Νάρθηκας του οποίου απουσιάζει ο νότιος τοίχος. Ο ανατολικός τοίχος εξελίσσεται ημικυκλικά σχηματίζοντας εσωτερικά την αψίδα του Ιερού. Καμπαναριό δεν υπάρχει και αντί αυτού υπάρχει σήμαντρο το οποίο κρέμεται από τον κορμό παλαιού ευκαλύπτου. Εσωτερικά η τοιχοποιία καλύπτεται μερικώς από νωπογραφίες.
Η τοπική λαϊκή παράδοση θέλει τους κατοίκους του χωριού να μεταφέρουν πάνω σε γαϊδούρι την εικόνα του Αρχαγγέλου στο χωριό τους για να τους προστατέψει από την Πανούκλα και φθάνοντας λίγες δεκάδες μέτρα από την κοίτη του ποταμού, το ζώο να σταματά και πεισματικά να μην κάνει βήμα μπροστά. Αυτό θεωρήθηκε σαν εντολή του Αγίου για να κτιστεί Ναός στο σημείο εκείνο, μιας και δεν υπήρχε άλλος Ναός στο χωριό και σε αυτόν να τοποθετήσουν την εικόνα του. Έτσι και έγινε.
Ο Ναός λειτουργείται 2 φορές τον χρόνο. Στις 6 Σεπτεμβρίου και στις 8 Νοεμβρίου.
