Στο χωριό Ασκάς, το οποίο βρίσκεται στην γεωγραφική περιοχή της Πιτσιλιάς και αποτελεί ένα από τα πιο χαρακτηριστικά χωριά της ορεινής Κύπρου, μέσω των οποίων ο επισκέπτης η ο μελετητής της αρχιτεκτονικής των περασμένων αιώνων αλλά και της ζωής των ανθρώπων της Κύπρου, θα μπορέσει να δει, να μελετήσει και να κατανοήσει την εξέλιξη τους μέσα στους αιώνες, υπάρχει ένας μικρός και πολύ παλαιός Ναός, ο οποίος κατάφερε να "επιβιώσει" όλων των κατακτητών του νησιού και να "φθάσει" στις μέρες μας.
Πρόκειται για Ναό ο οποίος είναι αφιερωμένος στην Αγία Χριστίνα και ο οποίος πολύ αργότερα από την οικοδόμηση του έχει αφιερωθεί και στην Αγία Παρασκευή. Βρίσκεται κτισμένος 1800 μέτρα βόρεια από το χωριό και στις πολύ επικλινείς πλαγιές του βουνού του Χαϊνάτου και ανατολικά του βουνού του "Πυρός". Πλαισιώνεται δε από μικρά τεμάχια αρόσιμης γης τα πλείστα από τα οποία αποτελούν μικρούς ελαιώνες ενώ δεν λείπουν και τεμάχια στα οποία φύονται αμυγδαλιές.
Η ιστορία του Ναού "χάνεται" στα βάθη των αιώνων, όπου τότες αποτελούσε τον κύριο Ναό ενός από τους πολλούς μικρούς οικισμούς που υπήρχαν στην περιοχή Ασκά - Φτερικούδι και πλαισίωναν το τότε Βασίλειο της Καλαμιθάσας.
Στις αρχές του 11ου αιώνα μ.χ. είχε δεχθεί μεγάλες μετατροπές και επεκτάσεις προς τα δυτικά έτσι ώστε να μπορούν να εκκλησιάζονται όλοι οι κάτοικοι του οικισμού, που ο αριθμός τους όλο και αυξανόταν λόγω της ασφάλειας που παρείχαν οι επικλινείς και δύσβατες πλαγιές του "βουνού Χαϊνάτου".
Στα χρόνια της Φραγκοκρατίας, η περιοχή μετατρέπεται σε Φέουδο. Τα αρόσιμα τεμάχια αυξάνονται κατά πολύ, κτίζοντας ξερολιθιές και δημιουργώντας αναβαθμίδες. Το προαύλιο του Ναού αποτελούσε και αποτελεί μέχρι και σήμερα την αφετηρία σε πολλά λιθόστρωτα αρχαία μονοπάτια τα οποία οδηγούσαν τους ανθρώπους στα χωράφια τους. Λίγο πριν το τέλος της Φραγκοκρατίας ο Ναός αρχίζει τα τοιχογραφείται, έργο που δυστυχώς είχε μείνει ημιτελές λόγω της εισβολής των Οθωμανών στο νησί.
Τα χρόνια που ακολούθησαν την Φραγκοκρατία, ήταν τα πιο καθοριστικά για όλους τους οικισμούς της περιοχής, αλλά και για τους κατοίκους τους αφού οι Οθωμανοί που κατέβαλαν το νησί το 1571 μ.χ. με την γνωστή λύσσα που είχαν απέναντι σε οτιδήποτε Χριστιανικό αλλά και Φράγκικο και με τη χρήση κανονιών, ισοπέδωσαν τους οικισμούς εξολοθρεύοντας σχεδόν όλους τους ανθρώπους τους. Όσοι κάτοικοι επέβησαν της καταστροφής, έκτισαν σε μικρή απόσταση νέο οικισμό και τον ονόμασαν "Ασκά".
Ο Ναός της Αγίας Χριστίνας, μετατρέπεται και λειτουργεί από τότε σαν ξωκλήσι αφού στον νέο οικισμό κτίζεται Ναός προς τιμήν του Τιμίου Προδρόμου. Ταυτόχρονα αφιερώνεται και στην Αγία Παρασκευή, Αγία την οποία τιμούν με μεγάλη ευλάβεια οι κάτοικοι του χωριού.
Ο Ναός έχει οικοδομηθεί με τελείως ακατέργαστες πέτρες κυρίως Διαβάση, που πλουσιοπάροχα παρείχε η περιοχή στους οικοδόμους του, σε σχήμα μονόκλιτης Βασιλικής η οποία φέρει δίρριχτη, πολύ οξυκόρυφη, ξύλινη και κεραμοσκεπή στέγη. Τα κεραμίδια κατασκευάστηκαν στον χώρο της οικοδομής και είναι επίπεδα και αγκιστρωτά.
Εσωτερικά το δάπεδο του Ναού καλύπτεται από τετραγωνισμένους οπτόπλινθους, τους οποίους επίσης κατασκεύασαν στον χώρο της οικοδομής. Το δυτικό μέρος είναι υπερυψωμένο κατά 50 εκατοστά και αποτελεί το μέρος της επέκτασης που είχε γίνει στα προηγούμενα χρόνια. Το Ιερό χωρίζεται από ξύλινο τέμπλο το οποίο κατασκευάστηκε κατά τα πρόσφατα χρόνια και φέρει 4 φορητά εικονίσματα. Η εσωτερική τοιχοποιία έχει καλυφθεί με ασβεστοκονίαμα και μέρος της καλύπτεται από νωπογραφίες.
Η πρόσβαση στον Ναό είναι πολύ εύκολη και γίνεται μέσω δρόμου ο οποίος μερικώς είναι ασφαλτοστρωμένος και μερικώς καλυμμένος με τσιμεντοκονίαμα. Κάποιο θέμα μπορεί να αποτελέσει ο μικρός χώρος στάθμευσης αν τα οχήματα σας θα είναι περισσότερα από 2. Αν συμβαίνει αυτό αφήστετα 100 μέτρα πριν το ξωκλήσι όπου υπάρχει αρκετός χώρος.
Ο Ναός είναι πάντοτε ανοικτός και η είσοδος ανοίγει σπρώχνοντας προς τα πάνω τον δεξιό κρίκο της ξύλινης πόρτας.
