Από τα πολύ παλαιά χρόνια τα βουνά της Κύπρου αποτελούσαν ευλογία αλλά και κατάρα για την ίδια και τους κατοίκους της. Μπορεί οι Θεοί να την ευλόγησαν και βοήθησαν να γεμίσουν τα βουνά της με πολύτιμα μέταλλα, αλλά αυτό αποτέλεσε η αιτία που για 3 χιλιάδες χρόνια ήταν πάντοτε κάτω από ξένη κατοχή.
Περπατώντας στις πλαγιές των βουνών, δεν θα δυσκολευτείς καθόλου να εντοπίσεις τον χαλκό, τον σιδηροπυρίτη, τον αμίαντο και μια σειρά άλλων πολύτιμων μετάλλων. Δεν θα δυσκολευτείς καθόλου να εντοπίσεις τις δεκάδες «σωρούς» από την σκουριά των πολλών μεταλλείων που λειτούργησαν στο νησί. Βουνά ολόκληρα σκάφτηκαν για να εξαχθεί ο Χαλκός.
Σε μια περίοδο 3 χιλιάδων χρόνων τα βουνά του νησιού, έδωσαν 300 χιλιάδες τόνους χαλκού την ίδια ώρα που άλλαζαν θέση 4 εκατομμύρια τόνοι σκουριάς που αποτελούσαν τα απόβλητα της επεξεργασίας του μεταλλεύματος, δημιουργώντας νέες βουνοκορφές.
Αυτοί οι 4,300,000 τόνοι μεταλλεύματος χρειάστηκαν κατά την επεξεργασία τους 1,200,000,000 (1 δισεκατομμύριο, 200 εκατομμύρια) κυβικά μέτρα ξύλου, ποσότητα που ισοδυναμεί με 150 χιλιάδες τετραγωνικά χιλιόμετρα δασικής γης, δηλαδή 3 φορές μεγαλύτερη από όση καλύπτουν τα δάση του νησιού.
Οι αρχαίοι Κύπριοι, εκτός από το ότι ήταν δεινοί μεταλλωρύχοι, είχαν σύμμαχο τους το ίδιο το βουνό τους, το Τρόοδος. Έτσι από πολύ ενωρίς είχαν ανακαλύψει σχεδόν όλα τα προσοδοφόρα και προσφερόμενα κοιτάσματα μεταλλεύματος.
Με τα τότε πρωτόγονα μέσα που διέθεταν, δημιουργούσαν ορυχεία είτε επιφανειακά είτε υπόγεια και ανάλογα με το τι ανακάλυπταν στο έδαφος τα μετέτρεπαν σε μεταλλεία ή λατομεία.
Ένα αρχαίο υπόγειο μεταλλείο βρίσκεται στην περιοχή του Καλού Χωριού Κλήρου ή Καλού Χωριού Ορεινής και ονομάζεται «Αρχαία Γαλαρία». Το μεταλλείο αποτελεί μέρος ενός μικρού μονοπατιού που αφετηρία έχει 500 μέτρα νότια του χωριού και καλύπτει απόσταση ίση με 700 μέτρα, όπου και καταλήγει στο στόμιο της αρχαίας γαλαρίας.
Το μονοπάτι ή καλύτερα ο δρόμος αφού περί αυτού πρόκειται, είναι βατός και για οχήματα, όμως σαν διαδρομή αξίζει να τον περπατήσεις. Τα πρώτα 400 μέτρα ο δρόμος είναι πολύ έντονα ανηφορικός και σε ανεβάζει σχεδόν στην κορυφή του βουνού.
Σε ανταμείβει όμως με καταπληκτικά όμορφες εικόνες τόσο από βόρεια όπου μπορείς να δεις τα χωριά της Ορεινής και το φράγμα της Κλήρου και ακόμη πιο μακριά μέχρι και τις βουνοκορφές του Πενταδακτύλου, ενώ νότια, τα βουνά του Φαρμακά θα σε εντυπωσιάσουν με τις όμορφες εικόνες που δημιουργούν βάζοντας στην παλέτα τους τα πολλά χρώματα της κοιλάδα του ποταμού Φαρμακά ή όπως αλλιώς λέγεται, ποταμός Ακάκι.
Φθάνοντας στην γαλαρία, θα θαυμάζετε την αφθονία που υπάρχει στα χρώματα του εδάφους καθώς και του πετρώματος μέσα στη γαλαρία. Αυτό το τελευταίο χρειάζεται μεγάλη προσοχή καθώς η είσοδος της είναι ένα σχεδόν κάθετο φρεάτιο που έχει βάθος μερικές δεκάδες μέτρα.
Δεν υπάρχει κανένα προστατευτικό μέσο για αυτό καλύτερα να αποφύγετε να πλησιάσετε στην άκρη της γαλαρίας, σε αντίθετη περίπτωση μπορεί να προκληθεί κατολίσθηση. Στην γύρω περιοχή θα δείτε και άλλα πολλά επιφανειακά σημεία από τα οποία έχει αφαιρεθεί μετάλλευμα.
