Η Κύπρος, παρόλο που σαν χώρα είναι πολύ μικρή σε έκταση, η γη της, τα χώματα της, κρύβουν μια τεράστια ιστορία που χάνεται μέσα στα βάθη των αιώνων. Το κάθε βήμα σας που γίνεται στο έδαφος του νησιού, σας οδηγεί σε μέρη που ποτίστηκαν με αίμα Ηρώων και μετατράπηκαν σε θρύλους μέσα από τις θυσίες των παιδιών του.
Η Τοποθεσία «Σελλάδι του Καραμανλή» βρίσκεται ένα "κλικ" πιο χαμηλά από την πιο ψηλή κορυφή του όρους Μαδαρή. Πρόκειται για ένα μικρό πλάτεμα στην κόψη της ράχης του βουνού, όπου βορειοδυτικά αχνοφαίνονται στο βάθος της ρεματιάς τα χωριά Καννάβια και Αγία Ειρήνη και στα ανατολικά το χωριό Σαράντι την ίδια ώρα και σαν φόντο προβάλλει στα νότια το πυροφυλάκιο στην κορυφή της Μαδαρής το οποίο φαντάζει σαν κορώνα πάνω από το φυσικό «κάστρο» που λέγεται «Τάσια της Μαδαρής».
Για να φθάσουμε στην τοποθεσία, έχουμε για αφετηρία τον Ιερό Ναό Κωνσταντίνου και Ελένης που βρίσκεται στο χωριό Σαράντι και ανηφορίζουμε στις επικλινείς πλαγιές της Μαδαρής, μέσα από άνετο και φαρδύ δρόμο. Οι εικόνες που παρουσιάζονται μπροστά μας είναι εκπληκτικές. Η Μαδαρή με τα παράξενα και μοναδικά γεωλογικά μορφώματα της, μας εκπλήσσει σε κάθε στροφή του ανηφορικού δρόμου και μας παρουσιάζεται με διαφορετικό «πρόσωπο» και χρώματα.
Σε λίγα λεπτά διαδρομής, βρισκόμαστε σε μικρό οροπέδιο, όπου υπάρχει η αφετηρία του μονοπατιού Σελλάδι του Καραμανλή – Καννάβια. Από εκεί συνεχίζουμε ανηφορικά και σε 500 μέτρα βρισκόμαστε στην τοποθεσία Σελλάδι του Καραμανλή.
Εκεί «συναντώνται» τρεις δρόμοι. Ο ένας μας πηγαίνει στην τοποθεσία «Μούττη της χώρας», ο άλλος στο χωριό Σαράντι και ο άλλος προς τα χωριά που περιβάλλουν τον Αγρό.
Στην ίδια τοποθεσία υπάρχουν και οι αφετηρίες των μονοπατιών μελέτης της φύσης «Σελλάδι του Καραμανλή - Πυροφυλάκιο Μαδαρής» και Σελλάδι του Καραμανλή – Μούττη της χώρας. Επίσης υπάρχει η αφετηρία ή ο τερματισμός μίας από τις πολλές διαδρομές του Ευρωπαϊκού μονοπατιού.
Πέραν από το αναμφισβήτητο γεγονός της φυσικής ομορφιάς της τοποθεσίας, αυτή «φέρει» το βαρύ τίμημα της θυσίας ενός αγωνιστή της ΕΟΚΑ. Ο Χαράλαμπος Πεττεμερίδης ή όπως ονομαζόταν κατά την διάρκεια που ήταν αντάρτης, ο «Ξέρξης», σκοτωνόταν τα χαράματα της 6ης Οκτωμβρίου, μέρα Δευτέρα από Άγγλους στρατιώτες.
Τα γεγονότα μας τα εξιστόρησε γέροντας από το χωριό Σαράντι. Ο Χαράλαμπος μαζί με άλλους αντάρτες, κάθε βράδυ ανηφόριζαν προς την τοποθεσία Σελλάδι του Καραμανλή και έστηναν ενέδρα κοντά στον δρόμο που οδηγούσε από το χωριό Σπήλια προς τα χωριά της Πιτσιλιάς. Τον δρόμο αυτό, τον χρησιμοποιούσαν πολύ συχνά οι Άγγλοι στρατιώτες.
Οι αντάρτες, τοποθετούσαν στον δρόμο νάρκες και περίμεναν να περάσουν οι Άγγλοι. Αν μέχρι τα χαράματα δεν περνούσαν, τότε αφαιρούσαν τις νάρκες για να μην σκοτωθούν Κύπριοι που χρησιμοποιούσαν κατά την διάρκεια της μέρας τον δρόμο.
Αυτό έγινε και το βράδυ της 5ης Οκτωβρίου. Η ενέδρα στήθηκε και οι αντάρτες μαζί με τον Πεττεμερίδη περίμεναν κρυμμένοι ανάμεσα στα δένδρα. Δύο στα δεξιά και δύο στα αριστερά του δρόμου. Οι ώρες πέρασαν και το πρώτο φως της 6ης Οκτωβρίου, χάραξε τον Κυπριακό ουρανό, αλλά οι Άγγλοι δεν φάνηκαν.
Οι αντάρτες αποφάσισαν να κατέβουν από τις κορυφογραμμές όπου είχαν στήσει καραούλι κάνοντας το λάθος να μιλούν μεταξύ τους και καθώς ήταν μακριά ο ένας από τον άλλο, μιλούσαν δυνατά. Αυτό ήταν αρκετό για να τους ακούσουν οι Άγγλοι που καθώς είχαν πληροφορίες για την ενέδρα, πλησίαζαν πεζοί και ακολουθούσαν με σβηστά τα φώτα τα οχήματα τους.
Οι αντάρτες κατέβηκαν στον δρόμο αμέριμνοι και τότε δέχθηκαν καταιγιστικά πυρά από τους Άγγλους. Απάντησαν στα πυρά και οι τρεις από αυτούς κατάφεραν να διαφύγουν, οπισθοχωρώντας μέσα από τα πυκνά πεύκα του δάσους, χωρίς να αντιληφθούν ότι άφηναν πίσω τους ένα νεκρό παλικάρι.
Όταν ο ήλιος φώτισε την όμορφη τοποθεσία, οι Κύπριοι αντίκρισαν το νεκρό σώμα του Χαράλαμπου. Στο σημείο που σκοτώθηκε, έστησαν μνημείο και τοποθέτησαν δίπλα μια Ελληνική σημαία. Πάνω στην μαρμάρινη πλάκα του μνημείου έγραψαν το όνομα «Καραμανλής».
