Δυτικά των χωριών Νήσου και Πέρα Χωρίο, τα οποία έχουν ενοποιηθεί γεωγραφικά, υπάρχει μικρό και παλαιό εξωκλήσι αφιερωμένο στον Άγιο Γεώργιο. Η ύπαρξη δίπλα από το εκκλησάκι πηγής αγιάσματος, του έδωσε το προσωνύμιο «Άγιος Γεώργιος Πηγής».
Είναι κτισμένο από τις αρχές του 20ου αιώνα πάνω στα ερείπια αρχαιότερου ναού ο οποίος χρονολογείται από το δεύτερο μισό του 12ου αιώνα και ο οποίος καταστράφηκε από τις συχνές επιδρομές των Μωαμεθανών Τούρκων κατοίκων του «γειτονικού» χωριού Κοτσιάτης.
Πρόκειται για Ναό που οικοδομήθηκε με άσπρη πέτρα σε σχήμα μονόκλιτης βασιλικής η οποία φέρει δίρριχτη, οξυκόρυφη και κεραμοσκεπή στέγη. Τα κεραμίδια είναι Βυζαντινού τύπου. Η εξωτερική τοιχοποιία έγινε με ακατέργαστη πέτρα την οποίαν κάλυψαν με γυψοκονίαμα.
Φέρει δύο εισόδους, από μία στον νότιο και στον δυτικό τοίχο, οι οποίες έχουν ορθογώνιο και ευθυτενές σχήμα. Στον νότιο τοίχο υπάρχει μικρό στενό και ορθογώνιο παράθυρο που στο ανώφλι του σχηματίζει καμαρωτό τόξο. Στο ίδιο σχήμα και στο ίδιο μέγεθος υπάρχουν άλλα δύο παράθυρα στον βόρειο τοίχο και ένα στο κέντρο του ημικυκλικού τοίχου που σχηματίζει την κόχη του Ιερού. Το τεταρτημόριο που στεγάζει την κόχη του Ιερού, καλύπτεται από κεραμίδια επίσης Βυζαντινού τύπου.
Η δίρριχτη στέγη φαίνεται να έχει αναπαλαιωθεί ή να έχει επιδιορθωθεί πρόσφατα και αυτό είναι πολύ εμφανές σε σχέση με την τοιχοποιία στην οποία ο χρόνος στο πέρασμα του έχει αφήσει έντονα τα σημάδια του.
Η τοποθεσία που επιλέχθηκε τον 12ον αιώνα για να κτιστεί ο μικρός Ναός, φαίνεται να μην είναι τυχαίος αφού βρίσκεται στο κέντρο ενός παράξενου σχήματος της κοίτης του ποταμού Γιαλιά, το οποίο μοιάζει περισσότερο με ανάποδο «Π» όπου μέσα σε αυτό έχουν βρεθεί αρκετοί αρχαίοι τάφοι.
