Ο Κόρνος είναι χωριό της επαρχίας Λάρνακας και βρίσκεται 26 χιλιόμετρα δυτικά της πόλης και 23 χιλιόμετρα νότια από την πρωτεύουσα του νησιού, που είναι η πόλη της Λευκωσίας. Είναι κτισμένο ένθεν και ένθεν μικρού χείμαρρου και εκτείνεται σε μεγάλη απόσταση παράλληλα με την κοίτη του ποταμού. Περιτριγυρίζεται από χαμηλές και πευκόφυτες λοφοσειρές, οι οποίες επιδρούν έτσι ώστε να υπάρχουν ήπιοι χειμώνες και δροσερά καλοκαίρια.
Ο παλιός πυρήνας του χωριού αποτελείται κυρίως από σπίτια και αρχοντικά μιας περασμένης εποχής, τα περισσότερα εκ των οποίων έχουν αναπαλαιωθεί στην αρχική τους μορφή, διατηρώντας έτσι την παραδοσιακή αρχιτεκτονική τους, μεταφέροντας στις νέες γενεές Κυπρίων τον πλούτο και την ιστορία του χωριού αλλά και της Κύπρου γενικότερα.
Το κέντρο του χωριού, όπου έχει δημιουργηθεί μεγάλη πλατεία, είναι στρωμένο με τετραγωνισμένες πυριτικές πέτρες, όπου ανάμεσα τους υπάρχει αρμός μεγέθους 3 εκατοστών, σχηματίζοντας έτσι ένα πανέμορφο μωσαϊκό. Το ίδιο πανέμορφο μοτίβο επαναλαμβάνεται και στις παρόδους των γειτονιών που περιβάλλουν την πλατεία.
Στο νότιο άκρο της πλατείας υπάρχει η παλαιά εκκλησία του χωριού που ήταν αφιερωμένη στον Τίμιο Πρόδρομο. Πρόκειται για κτίσμα του 19ου αιώνα και έχει οικοδομηθεί με πέτρα σε σχήμα Βασιλικής και σε Φραγκοβυζαντινό ρυθμό. Είναι καμαροσκέπαστη και φέρει 6 σταυροθόλια τα οποία στηρίζουν την οξυκόρυφη καμάρα της οροφής. Τα σταυροθόλια φέρουν στο κέντρο τους από ένα ορθογώνιο παράθυρο φωτισμού. Το καμπαναριό φαίνεται να έχει κατεδαφιστεί και στην θέση του υπάρχει τσίγκινο σκέπαστρο. Η καμπάνα κρέμεται από σιδερένιο πύργο λίγα μέτρα ανατολικότερα από τον ημικυκλικό τοίχο που σχηματίζει το Ιερό.
Ο Ναός έχει εγκαταλειφθεί μετά την οικοδόμηση νέου και υπέρλαμπρου που αφιερώθηκε και αυτός στον Τίμιο Πρόδρομο. Βρίσκεται σε πολύ κακή κατάσταση και υπάρχουν μεγάλες τρύπες στους τοίχους από τις οποίες μπορούν να εισέρχονται εντός του Ναού ζώα, πουλιά ή και ερπετά. Υπάρχουν σκέψεις για την μετατροπή του σε μουσείο.
Ο Κόρνος τα τελευταία 30 χρόνια έχει γνωρίσει μεγάλη ανάπτυξη τόσο οικοδομική όσο και οικονομική. Το τέλειο κλίμα, η μορφολογία του εδάφους. Η εγγύτητα του με 3 από τις μεγάλες πόλεις του νησιού. Οι μεγάλες αρόσιμες εκτάσεις αλλά και το πλούσιο υπόγειο υδροφόρο στρώμα, προσέλκυσαν πολλούς Κύπριους αλλά και ξένους έτσι ώστε να κατοικήσουν μόνιμα στο χωριό και να ασχοληθούν είτε με τη γεωργία είτε με την ελαιοκαλλιέργεια.
Μεγάλο ρόλο στην ανάπτυξη έχουν διαδραματίσει οι πρόσφυγες που κατοίκησαν σε οικισμό αυτοστέγασης στις νοτιοανατολικές περιοχές του χωριού, όπου εκεί βρίσκεται και ο νέος Ναός του Τιμίου Προδρόμου αλλά και το κοινοτικό στάδιο.
Στο χωριό υπάρχουν νεοκλασικά αρχοντικά που φέρουν την χαρακτηριστική Αιγαιοπελαγίτικη αρχιτεκτονική. Επίσης υπάρχει μεγάλη άνθιση της αγγειοπλαστικής και τα δύο δεν είναι άσχετα με την καταγωγή και την προέλευση των πρώτων οικιστών του.
Για να βρούμε την καταγωγή αυτών των ανθρώπων, θα πρέπει να πάμε στα τέλη του 9ου αιώνα και στην εποχή που το Βυζάντιο σπαρασσόταν από τις εικονομαχίες, οι οποίες ανάγκασαν μεγάλους αριθμούς ανθρώπων από πολλά μέρη του Βυζαντίου να καταφύγουν στην Κύπρο η οποία θεωρείτο τότε σαν «προπύργιο των εικονολατρών». Ανάμεσα σε αυτούς υπήρχε και μία ομάδα ανθρώπων οι οποίοι κατάγονταν από το χωριό της Λήμνου, τον Κορωνό.
Οι Κορωνοί φθάνοντας στην Κύπρο έψαξαν να βρουν περιοχή η οποία θα προσομοίαζε με αυτήν που ζούσαν στην πατρίδα τους και όταν την βρήκαν, έκτισαν τον οικισμό τους. Με την πάροδο του χρόνου το «Κορωνοί» έγινε Κόρνοι και στην συνέχεια «Κόρνος». Τραγική ειρωνεία αποτελεί η εξέλιξη του χωριού από το οποίο κατάγονταν οι άνθρωποι αυτοί.
Ο Κορωνός της Λήμνου, δύο αιώνες μετά, ισοπεδώνεται από τους Βυζαντινούς και οι κάτοικοι του στέλλονται σε Μοναστήρι για να εργάζονται στα κτήμα του. Πολύ αργότερα κάποιοι από αυτούς αποφάσισαν να το εγκαταλείψουν και να επιστρέψουν στον τόπο καταγωγής τους. Έκτισαν ξανά το χωριό τους το οποίο ονόμασαν «Κορνός.
Σήμερα ο Κόρνος αποτελεί μία σύγχρονη μικρή πολίχνη η οποία μπορεί να προσφέρει πολλά τόσο στους κατοίκους της τόσο και στους επισκέπτες της. Το παλαιό χωριό, μοιάζει περισσότερο με ζωντανό αρχιτεκτονικό μουσείο και έχει μετατραπεί έτσι από την αγάπη των κατοίκων για την διατήρηση της λαϊκής αρχιτεκτονικής του. Υπάρχουν όμως δεκάδες σπίτια, ολόκληρες γειτονιές δηλαδή, που αν το κράτος βοηθήσει τους ιδιοκτήτες τους να τα αναπαλαιώσουν τότε θα έχουμε ένα χωριό το οποίο οι ρίζες του θα είναι ο 18ος αιώνας ή και πιο παλαιό, κάτι το οποίο θα αποτελέσει πόλο έλξης τόσο για τους Κύπριους όσο και για τους ξένους επισκέπτες του νησιού.
