Το χωριό Αψιού, βρίσκεται 23 χιλιόμετρα βόρεια της πόλης της Λεμεσού και είναι κτισμένο στην βορειοδυτική όχθη παραποτάμου του Γαρύλη. Οι κοινότητα είναι χωρισμένη στα δύο, έτσι έχουμε την «Πάνω Αψιού» και την «Κάτω Αψιού». Διοικητικά είναι μία κοινότητα. Η «Πάνω Αψιού» είναι κτισμένη στην κορυφή λόφου, ενώ η «Κάτω Αψιού» στην πλαγιά του λόφου.
Δεν υπάρχει εξήγηση για την προέλευση του ονόματος του, εκτός από κάποιες φήμες, που και αυτές «ελέγχονται» και «πάσχουν» ιστορικά.
Τα σπίτια των παλαιών πυρήνων, στην πλειονότητα τους, είναι πετρόκτιστα , όπως και πολλά από τα πιο πρόσφατα. Δεν υπάρχει ομοιομορφία στην αρχιτεκτονική, έτσι θα δούμε σπίτια με την παραδοσιακή κληματαριά στην είσοδο τους, αλλά και σπίτια μιας άλλης αρχιτεκτονικής που θέλει ψηλά περιτοιχίσματα με μεγάλη εξώπορτα και εσωτερική αυλή.
Όμως και τα δύο είδη αρχιτεκτονικής, «δένουν» τόσο όμορφα μεταξύ τους, δημιουργώντας πολύ όμορφες γειτονιές, όπου σε κάποια σημεία ακόμη και τα πεζοδρόμια είναι πλακόστρωτα, με την ίδια πέτρα, όπως και τα σπίτια.
Στο κέντρο του Κάτω Χωριού, υπάρχει η κύρια εκκλησία, που είναι αφιερωμένη στον Άγιο Επιφάνειο. Πρόκειται για ένα πολύ όμορφο αλλά και «παράξενο» αρχιτεκτονικά κτίσμα. Ενώ εκατό μέτρα βόρεια και σε μικρή πλατεία, υπάρχει παραδοσιακή πετρόκτιστη βρύση. Σε απόσταση άλλα εκατό μέτρα, υπάρχει το μνημείο Ηρώων της κοινότητας. Αφιερωμένο σε ανθρώπους της που έδωσαν την ζωή τους, για την Ελευθερία τόσο της Κύπρου όσο και της Ελλάδας.
Τα τελευταία χρόνια, το χωριό, «άπλωσε» και στην αντίπερα όχθη του ποταμού Γαρύλη. Νέα σπίτια, κτισμένα στην βάση της σύγχρονης αρχιτεκτονικής, «φανερώνουν» τον πλούτο που απόκτησαν οι κάτοικοι δουλεύοντας την γη τους.
Συνεχίζοντας την πορεία μέσα από το χωριό, θα ανηφορίσετε προς την Μονή Παναγίας Της Αμιρούς. Η Μονή κτισμένη σε μικρό οροπέδιο, στην νοτιοανατολική πλαγιά του όρους Κακομάλλη , φαντάζει σαν μετέωρο, αφού τίποτα δεν υπάρχει πιο ψηλό από αυτήν, μέχρι την ακτή που απέχει περισσότερο από 27 χιλιόμετρα. Η θέα από τη Μονή είναι κάτι το μοναδικό. Απέχει δε από την Αψιού μόνο 6 χιλιόμετρα.
Στην επιστροφή θα έχετε πανοραμική θέα προς το χωριό. Σταματήστε στη άκρη και θαυμάστε το τοπίο. Το σπίτια θα φαίνονται «πνιγμένα» στα πολλά πράσινα που δίνουν οι διαφορετικές φυτείες αλλά και τα διαφορετικά είδη δασών. Το ανοιχτόχρωμο πράσινο της Ελιάς, σμίγει με το σκουρόχρωμο πράσινο της Χαρουπιάς, ενώ αλλού, το πράσινο της Πεύκης συναγωνίζεται με το χρυσοπράσινο της Λατζιας. Την ίδια ώρα που τα πολλά και διαφορετικά χρώματα της άγριας βλάστησης από θάμνους και καλαμιώνες, «χαράζουν» δρόμο στην μαιανδρική πορεία του ποταμού. Οι δε αμπελώνες «σκαρφαλωμένοι» στις πλαγιές των λόφων , με τα γεωμετρικά σχήματα τους, προσθέτουν στο «καναβάτσο» χρυσά και πράσινα "διάφανα" τετράγωνα. Το μωσαϊκό ή ο πίνακας καλύτερα που σχηματίζει το φυσικό περιβάλλον της Αψιούς, είναι κάτι που μόνο στην περιοχή αυτή μπορούμε να το δούμε.
Πιθανόν η μεγάλη βιοποικιλότητα της περιοχής που προέρχεται από μια πολυσπερμία, φυτών και δένδρων, να οφείλεται στα πετρώματα που την απαρτίζουν. Στην Αψιού, θα συναντήσουμε, σχεδόν, όλα τα πετρώματα που αποτελούν το νησί, κάτι το οποίο δεν το συναντούμε σε κανένα άλλο μέρος του. Αυτό εύκολα μπορούμε να το διαγνώσουμε από την διαφορετικότητα του πετρώματος που εξαγόταν από τα λατομεία και τα μεταλλεία.
Τεράστιες πλαγιές έχουν σκαφτεί για να δώσουν στον τόπο αλλά και στην Κύπρο κάποια ανάπτυξη. Με το τέλος των εργασιών, οι χώροι αυτοί, έστω και αν έχουν αναδασωθεί, μπορούν να αποτελέσουν πόλο έλξης για επισκέπτες που αρέσκονται στην μελέτη ή και παρατήρηση των λατομείων.
Με το τέλος της επίσκεψης σας στην Αψιού, προχωρήστε προς την Λεμεσό, δια μέσου της Μαθηκολώνης. Όταν φθάσετε στην κορυφή του βουνού που δεσπόζει ολόκληρης της Λεμεσού, από το Ζύγι μέχρι και το Ακρωτήρι, η θέα που θα έχετε σε όλη την διαδρομή θα σας κόβει την ανάσα.
