Ταξιδεύοντας από την Λεμεσό προς το Τρόοδος, λίγο πριν το χωριό Τριμίκλινη θα συναντήσετε την Λάνια. Είναι κτισμένη στην βορειοανατολική πλαγιά της κοιλάδας του ποταμού Κούρη και στις πρόποδες του λόφου «Βαλανας».
Είναι ένα μικρό χωριό και έχει 300 μόνιμους κατοίκους. Από την πρώτη στιγμή που θα πατήσετε τα πόδια σας στην γη του χωριού, θα αντιληφθείτε ότι έχει πολλά να σας προσφέρει.
Αν περπατήσετε στα στενά και λιθόστρωτα δρομάκια του, θα αρχίσετε να μαθαίνετε για την τεράστια ιστορία που «κρύβουν» τα σοκάκια του.
Περπατήσαμε το χωριό, από άκρη σε άκρη. Πέρασαν ώρες από την στιγμή που το πρώτο φωτογραφικό κλικ ακούστηκε στα όρια της Λάνιας και εμείς δεν αποφασίζαμε να το εγκαταλείψουμε. Δεν προλαβαίναμε να βλέπουμε τα σπίτια, τους δρόμους, τα μουσεία, τις πλατείες, τις εκκλησίες, τα πάρκα. Σε κάθε γωνία και μια ξεχωριστή στάση για θέαση της κοιλάδας του Κούρη, που απλωνόταν μπροστά μας.
Το κάθε σπίτι με τα ψηλά περιτοιχίσματα του, στολισμένα με κάθε λογής λουλούδια. Οι αυλές πεντακάθαρες, φιλοξενούσαν τεράστια κρασοπίθαρα, ενθύμια της χιλιόχρονης ιστορίας του χωριού.
Για να καταλάβουμε αυτή την ιστορία, θα πρέπει να «ταξιδέψουμε» 3500 χρόνια στο παρελθόν. Τότε που οι Αχαιοί, φεύγοντας από την Τροία και διωγμένοι από τις πόλεις βασίλεια τους, κατέφθαναν στα φιλόξενα παράλια της Κύπρου.
Πολλοί από αυτούς, εισχώρησαν βαθιά μέσα στο νησί και αφού έφθασαν σε δύσβατες και απρόσιτες για τους πειρατές, που ρήμαζαν τα παράλια της Κύπρου, έκτισαν τους οικισμούς τους. Μαζί με τους Αχαιούς, ήλθαν και οι Θεοί τους. Ο Θεός Διόνυσος, συνοδευόμενος από την Κόρη του Λάνα μαζί με τις Βακχίδες, κατοίκησε πέρα από την βουνοκορφή που λέγεται «Βαλανάς» και τα βράδια καλούσε της Κύπριες Ναϊάδες και όλοι μαζί διασκέδαζαν πίνοντας το περίφημο κρασί που παρήγαγαν στην γύρω περιοχή.
Προς τιμήν του Θεού, οι κάτοικοι έδωσαν το όνομα της κόρης του στον οικισμό τους. Η εργατικότητα των κατοίκων με την βοήθεια των Θεών, μετέτρεψαν τεράστιες εκτάσεις του λόφου Βαλανά σε αμπελώνες. Το χωριό ευημερούσε και μεγάλωνε.
Πέρασαν 1500 χρόνια και στο νησί, επικράτησε μια νέα θρησκεία. Ο Χριστιανισμός. Η παλιά Θρησκεία πολύ γρήγορα, έδωσε την θέση της στην νέα. Νέοι Ναοί, αφιερωμένοι σε νέους Θεούς κτίστηκαν στην Λάνια. Στο νησί κατέφθαναν ομάδες πιστών της νέας Θρησκείας και έκτιζαν μοναστήρια δημιουργώντας τα δικά τους φέουδα. Ένα από αυτά ήταν και το φέουδο Βαλανάς, το οποίο ανάπτυξε κατά πολύ την παραγωγή κρασιού, με αποτέλεσμα το χωριό να μετατραπεί στο μεγαλύτερο σε παραγωγή κρασιού από όλα στο νησί. Ένας απ’ τους Λινούς στους οποίους γινόταν η εξαγωγή από το σταφύλι του μούστου, υπάρχει στην Λάνια και είναι πραγματικά εντυπωσιακός με το μέγεθος του.
Κατά τα πρώτα Χριστιανικά χρόνια, πέρασε από την περιοχή και την Λάνια ο Άγιος Επιφάνειος.
Πολύ αργότερα και όταν βασιλιάς της Γαλλίας ήταν ο Ερρίκος, μια φυτική ασθένεια εξαφάνισε τα αμπέλια στην Καμπανία. Στην προσπάθεια του να βρει άλλα για να τα αντικαταστήσει, ακολούθησε την φήμη που υπήρχε για τα αμπέλια στην Λάνια και με την ακολουθία του, έφθασε στο χωριό. Εντυπωσιασμένος από την ποιότητα του κρασιού, έδωσε εντολή να παραχθούν μοσχεύματα για να τα μεταφέρει στην Καμπανία.
Ο Βασιλιάς καθ’ όλη την διάρκεια της παραμονής του στην Λάνια, στρατοπέδευσε κάτω από τον ξακουστό Δρυ της Λάνιας. Ήταν ένας τεράστιος δρυς που οι κλώνοι του απλώνονταν σε μεγάλη έκταση. Το δένδρο αυτό, υπήρχε μέχρι πριν μερικές δεκάδες χρόνια και αποτελούσε προορισμό για όλους τους Κύπριους. Δεν υπάρχει Κύπριος άνω των σαράντα ετών που να μην «ξέρει» τον Δρυ της Λάνιας .
Το χωριό αναπτυσσόταν και ευημερούσε μέχρι που οι Τούρκοι εισέβαλαν και υποδούλωσαν το νησί. Η καταστροφική μανία που είχαν σε κάθε τι το Χριστιανικό, τους οδήγησε στο να διαλύσουν εκ βάθρων και να εξαφανίσουν τα μοναστήρια. Οι άνθρωποι για να προστατευθούν, εγκατέλειψαν το χωριό και μετοίκησαν σε άλλες περιοχές.
Μετά από χρόνια, 3 οικογένειες, επέστρεψαν στα κτήματα τους και ξανά δημιούργησαν την Λάνια. Οι πλαγιές του Βαλανά πρασίνισαν και πάλι από τους αμπελώνες. Τα ελαιόδεντρα άρχισαν να δίνουν καρπούς.
Η Λάνια απόκτησε ξανά την θέση της στην κορωνίδα των κρασοχωριών.
Σήμερα, ένας απόγονος των Αχαιών, ο κ. Ακάμας, πρόεδρος της κοινοτικής αρχής, με την αμέριστη βοήθεια του κοινοτικού συμβουλίου αλλά και των κατοίκων, έχει μετατρέψει την Λάνια σε μια πανέμορφη και πεντακάθαρη κοινότητα.
Πολλά σπίτια βρίσκονται σε στάδιο αναπαλαίωσης. Την Λάνια «ανακάλυψαν» νέοι «εραστές» του καλού κρασιού και μετατρέπονται σε μόνιμους κάτοικους της. Ρώσοι, Άγγλοι και Ισραηλίτες είναι ανάμεσα τους. Κάποιοι έλκονται από την ιστορία της περιοχής. Κάποιοι άλλοι για την ομορφιά του τοπίου και το κλίμα και κάποιοι άλλοι από την παράδοση της εικόνας της Παναγίας που χρονολογείται από τα πρώτα Χριστιανικά χρόνια.
Για να περιγράψει κάποιος την Λάνια, θα πρέπει να γράφει για μέρες πολλές. Αλλά δεν θα τελειώσουμε το άρθρο αυτό, αν δεν σας μιλήσουμε για τους ανθρώπους της. Άνθρωποι εγκάρδιοι, φιλικοί, απλοί και έτοιμοι να σε καλωσορίσουν. Φιλόξενοι και πρόσχαροι, σε κάνουν να νιώθεις «δικός» τους, από την πρώτη στιγμή που θα σε προσεγγίσουν.
Η Λάνια είναι ένας προορισμός που θα σου δώσει περισσότερα από όσα εσύ περιμένεις, γιατί έχει να δώσει στον επισκέπτη πολλά.
