Ο Οίκος Μαραθάσας είναι ένα μικρό ορεινό χωριό, με 200 περίπου κατοίκους. Βρίσκεται κτισμένο στην ανατολική πλαγιά της ρεματιάς που διοχετεύει τα νερά του ποταμού Σέτραχου, προς το φράγμα Καλοπαναγιώτη.
Το χωριό «σκαρφαλωμένο» στην απότομη πλαγιά του βουνού, χαρίζει στον επισκέπτη παρατηρητή, καταπληκτικές εικόνες, αν αυτός κατέρχεται από το χωριό Γερακιές.
Ο Οίκος, «πνιγμένος» κυριολεκτικά στα χρώματα του δάσους που τον περιβάλλει, δεσπόζει του φράγματος Καλοπαναγιώτη, ενός φράγματος που είναι πάντοτε υπερχειλισμένο.
Στην είσοδο του χωριού, βρίσκεται το μνημείο και η προτομή (παλιά είχαν υποσχεθεί ότι θα κατασκεύαζαν ανδριάντα) του Ήρωα της κοινότητας Χαράλαμπου Α. Κασπαρή. Πίσω από το μνημείο, υπάρχει διαμορφωμένο μικρό πάρκο, όπου μπορεί ο επισκέπτης να ξεκουραστεί κάτω από τον ίσκιο πυκνόφυλλων πλάτανων.
Παρόλο που οι κάτοικοι είναι λιγοστοί, υπάρχουν 4 εκκλησίες. Η κύρια εκκλησία είναι αφιερωμένη στην Αγία Βαρβάρα. Πρόκειται για βασιλική με δίρριχτη στέγη καλυμμένη με κεραμίδια. Είναι κτισμένη με κροκάλες από τον παρακείμενο ποταμό, γεγονός που την «ενσωματώνει» τέλεια στα χρώματα της περιοχής. Η πιο πρόσφατα ανεγειρόμενη εκκλησία είναι αφιερωμένη στο όνομα της Παναγίας της Αγνιώτισσας. Η πιο παλιά, που χρονολογείται από τον 12ον αιώνα, είναι αφιερωμένη στον Άγιο Νικόλαο και η τελευταία που και αυτή είναι κτίσματα πρόσφατων χρόνων, είναι αφιερωμένη στον Άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο.
Το χωριό μαστίζεται από την αστυφιλία. Η ζωή στις ορεινές περιοχές έχει καταστεί πολύ πιο δύσκολη από τα παλιά χρόνια. Οι ανάγκες των ανθρώπων, έχουν αυξηθεί κατά πολύ. Εργασίες στην περιοχή δεν υπάρχουν. Αρόσιμες εκτάσεις μηδαμινές έως καθόλου. Για την οικοδόμηση ενός σπιτιού, απαιτούνται διπλάσια έξοδα από ότι στην πόλη. Οι απότομες πλαγιές του βουνού, είναι οι μόνες που προσφέρονται για οικοπεδοποίηση. Για να γίνει όμως αυτό, πρέπει τα θεμέλια του σπιτιού να ορθωθούν έως και 10 μέτρα, για να δημιουργηθεί το κατάλληλο επίπεδο οικόπεδο για την οικοδομή.
Με τα πενιχρά έσοδα των κατοίκων, είναι αδύνατο να οικοδομηθούν νέες κατοικίες. Αν το κράτος, δεν έλθει αρωγός και δεν στηρίξει οικονομικά το χωριό, το σίγουρο είναι ότι θα ερημώσει.
Περπατήσαμε το χωριό, από άκρη σε άκρη. Είναι τόσο μικρό και «μαζεμένο» που δεν χρειάζεται και πολύς κόπος. Προσέξαμε, ότι η κοινότητα δεν πρέπει να έχει επωφεληθεί από κάποιο σχέδιο του κράτους για στήριξη των ορεινών περιοχών, κάτι που συμβαίνει σε πολλά άλλα χωριά. Τα χωριά της κοιλάδας της Μαραθάσας, από τον Άγιο Δημήτριο μέχρι και τον Οίκο, κανένα χωριό δεν πρέπει να έχει πάρει καμιά στήριξη.
Περπατώντας στα δρομάκια του Οίκου, ο επισκέπτης θα έχει την δυνατότητα να δει και να θαυμάσει μεγάλο μέρος της Κοιλάδας του ποταμού Σέτραχου. Από τον Μουτουλλά μέχρι τον Καλοπαναγιώτη και από εκεί το βλέμμα του θα «ταξιδέψει» στις πανέμορφες εικόνες του φράγματος και πέρα από αυτό.
Για παραμονή, υπάρχουν αγροτουριστικά καταλύματα, αφού πρώτα γίνουν οι κατάλληλες διευθετήσεις.
Η κοιλάδα Μαραθάσας, ο Οίκος αλλά και όλα τα άλλα χωριά της κοιλάδας, αποτελούν πολύ καλούς και προσιτούς προορισμούς, τόσο το καλοκαίρι, όσο και τον χειμώνα.
